رشد فزاینده جمعیت جهان آثار اساسی و اغلب فاجعه آمیزی بر زیستگاه های طبیعی کره زمین داشته است . مصرف بی رویه انرژی،تخریب جنگلها و انقراض گونه های گیاهی و جانوری از پیامدهای آن می باشد. نگرانی درباره آینده محیط زیست کره زمین و منابع آن حقیقتی انکار ناپذیر است که امروز توجه جهانیان را به خود معطوف داشته است. بسیاری بر این باورند که رشد بی رویه جمعیت منجربه شهر نشینی و در نتیجه مصرف بیش از حد و غیر مسیولانه انرژی های فسیلی شده است. فعالیت های انسانی در کره زمین از یک سو به دلیل استفاده از منابع به شیوه کنونی فرصت ها وامکانات نسل های آینده را به خطر انداخته و از سوی دیگرشهرها را که جایگاه اصلی فعالیت های انسانی اند و بزرگترین مصرف کننده منابع طبیعی نیز به شمار می آیند را مورد تهدید جدی قرار داده است.در حال حاضرتوجه به توسعه پایدار از جمله مواردی است که بسیاری از متخصصان بر آن توافق دارند. بر طبق این نظریه رسیدن به بالاترین درجه پایداری در شهرها امری حیاتی می باشد. این طور به نظر می رسد که توسعه پایدار و مفاهیم آن به خوبی با اهداف و مقاصد معماری و شهرسازی نوین سازگار بوده و می تواند به عنوان عاملی موثر جهت تحقق اهداف پایداری مطرح شود.البته پایداری شهری تنها مربوط به مقولات زیست محیطی نمی باشد بلکه رسیدن به پویایی اقتصادی محیط زیست قابل زندگی و برابری اجتماعی از جمله موارد مهم دیگر در این زمینه به شمار می آیند. درکل توسعه شهری پایدار را می توان به عنوان توسعه ای تعریف نمود که سلامت اجتماعی و اکولوژیکی بلند مدت شهرها را بهبود بخشد.