مکانیابی بهینه اماکن ورزشی با استفاده از برنامه ریزی ریاضی و سیستم اطلاعات جغرافیا؛ مطالعه موردی منطقه 9 شهر شیراز

مکان یابی فضاهای ورزشی یکی از چالش های مهم در توسعه شهری محسوب می شود. هدف از این تحقیق ارایه الگویی به منظور مکان یابی اماکن ورزشی منطقه 9 شهر شیراز با استفاده از رویکرد فازی، برنامه ریزی ریاضی و سیستم اطلاعات جغرافیایی است که ده مکان موجود و چهار مکان پیشنهادی سرمایه گذاری را شامل می شود. جامعه آماری خبرگان تحقیق شامل 18 نفر از کارشناسان مرتبط با سرمایه گذاری ورزشی در اداره ورزش و جوانان استان فارس هستند که به دلیل محدود بودن جامعه، همه آنها در نمونه خبرگان وارد شده اند. داده های توصیفی با استفاده از منابع کتابخانه ای و داده های مکانی با استفاده از دستگاه جی پی اس جمع آوری شده است. به منظور ارایه مدل ریاضی ابتدا عوامل تاثیرگذار و میزان اهمیت هر کدام در مکان یابی اماکن ورزشی با نظر خبرگان تعیین و با استفاده دلفی فازی وزن دهی شد. سپس تابع هدف و محدودیت های مدل برنامه ریزی ریاضی تعریف و متناظر با آنها در نرم افزار آرک جی آی اس لایه های اطلاعاتی و تابع هدف تشکیل شد. سپس به کمک وزن های تعیین شده و با ترکیب و یکپارچه سازی لایه ها، موقعیت اماکن ورزشی مورد ارزیابی قرار گرفت و اولویت سرمایه گذاری در آنها مشخص شد

Keywords:

مکان یابی , اماکن ورز شی , سیستم اطلاعات جغر افیا GIS , برنامه ریزی ریاضی , فازی , اداره کل ورزش و جوانان استان فارس