مدل سازی الاستیک-پلاستیک تنش هاب پسماند ناشی از جوشکاری لیزری در سازه های هوافضا

یکی از مناسب ترین فناوری ھای اتصال، جوشکاری با اشعه لیزر است که در این نوع جوشکاری به دلیل انرژی موضعی کمتری که در محل جوش اعمال می شود، اعوجاج کمتری به وجود می آید، محل جوش استحکام بالایی را دارا بوده، فرآیندی با سرعت بالا است. رشد صنعت ھواپیما در کاھش وزن سازه ھای ھوافضا، منجر به معرفی جوشکاری لیزری در ساخت سازه ھای ھوافضا با تقویت کننده ھا به جای اتصالات پرچ شده است. در این مقاله، یک مدل تحلیلی برای محاسبه تنش ھای پسماند ناشی از جوشکاری لیزری ارایه گردیده، نتیجه به دست آمده با نتایج عددی اعتبارسنجی شده است. هدف از این تحقیق، مطالعه توزیع تنش پسماند عرضی صفحات ساخته شده از آلومینیوم آلیاژ T6-6061 است که در ساخت پنل ھای بدنه ھواپیما به کاربرده می شود. نتایج نشان می دھد، در صورتی که حداکثر تنش اعمال شده در قطعه کار کمتر از تنش تسلیم ماده باشد، ناحیه پلاستیک در قطعه کار ایجاد نمی شود که در این شرایط تنش پسماند نیز وجود نخواھد داشت. مشخص شده است که بزرگ ترین تنش ھا در نزدیکی سطح صفحه گسترش پیدا می کنند، اما این تنش ھا به سرعت کاھش یافته، در سطوح پایین تر تقریبا به صفر می رسند. ماده الاستیک-پلاستیک ایده آل فرض شده است. مطابقت خوبی بین نتایج تحلیلی محاسبه شده و عددی به دست آمده است.

Keywords:

جوشکاری لیزری , تنش پسماند عرضی , آلیاژھای آلومینیوم , مدل سازی الاستیک-پلاستیک