بررسی اوضاع سیاسی سیستان در عصر امویان

سیستان در شرق ایران یکی از ایالات بسیار مهم و یکی از چهار بخش اصلی کشور در سده پایانی حکومت ساسانی به شمار میرفت. این ناحیه آخرین پایگاه امید شاهزادگان ساسانی برای تجدید حکومتشان بعد از حمله اعراب بود که گذشته از اهمیت سیاسی اش، سرزمین داستان های حماسی و اساطیری ساسانی و مهد آیین زرتشتی نیز بشمار می آمد؛ با حمله اعراب و ورود اسلام تحولات عمیقی در این ناحیه پدید آمد،که می توان به ایستادگی و شورش چند باره اهالی سیستان در برابر سپاهیان عرب تغییر ساختار اجتماعی در نتیجه تضعیف خاندان های عهد ساسانی، استقرار گروه ها و قبایل عرب مسلمان و تبدیل سیستان به پایگاه گروه های مخالف و شورشی مانند: خوارج، مطوعه، عیاران و قیام ابن اشعث اشاره کرد. سیستان به دلیل ویژگی های خاص جغرافیایی خود، به ویژه دوری از خلافت، نه تنها زمینه استقرار گروه های پیش گفته را فراهم نمود، بلکه بعدها بستر شکل گیری حکومت صفاریان نیز گردید. از این رو در این پژوهش سعی شده تا به بررسی اوضاع سیاسی سیستان در قرون نخستین اسلامی پرداخته شود.

Keywords:

سیستان , خلافت اموی , فاتحان سیستان , حاکمان سیستان