شناسایی عوامل موثر بر طفره روی سازمانی با رویکرد نقشه راه اصلاح نظام اداری (در وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات)

طفرهروی سازمانی به عنوان یکی از مسایل مهم در مسیر عملکرد مطلوب سازمان، پدیدهای است که به تمایل کارکنان برای بهکارگیری انرژی کمتر در حین مشارکت در کارهای جمعی، نسبت به هنگامی که به تنهایی هدفی را دنبال میکنند، اشاره دارد. از آنجا که اغلب اهداف سازمان به صورت جمعی دنبال میشوند، این مقوله یکی از مشکلات جدی پیش روی سازمانهای عصرحاضر است. بر این اساس تحقیق حاضر درپی یافتن مولفه های موثر بر طفرهروی سازمانی است. بدین منظور ابتدا از طریق فن دلفی، نظر 15تن ازخبرگان حوزه منابع انسانی، درخصوص شاخصهای تاثیرگذار بر طفرهروی سازمانی اخذ شده و پس از جمعبندی و طراحی مدل پیشنهادی، برازش آن مورد پیمایش قرار گرفته است. این تحقیق از نوع اکتشافی بوده و با رویکرد آمیخته کمی و کیفی به طراحی مدل نهایی پرداخته است. جامعه تحقیق حاضر تعداد350 نفر از کارشناسان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات بوده است، لذا با کمک فرمول کوکران تعداد180 نفر از آنان با روش تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب و مورد پیمایش قرار گرفتهاند. تجزیه و تحلیل آماری داده های تحقیق نیز با کمک معادلات ساختاری صورت پذیرفته است. بدین منظور پرسشنامهای که روایی آنها از طریق روایی محتوا، روایی معیار و روایی سازه وپایایی آنها با به دست آمدن آلفای کرونباخی برابر با %834 تایید گردیده است، مورد بهره-برداری قرار گرفته است و پس از تایید نرمال بودن توزیع داده ها، با کمک نرمافزار Smart PLS و آزمون تحلیل عاملی تاییدی، مدل ترسیم شده با 5 مولفه و 25 شاخص، مورد تایید قرار گرفت. نتایج نشان داد که موثرترین عامل تاثیرگذار بر طفرویه سازمانی بعد محیطی سازمان است و پس از این عامل، به ترتیب ارکان دیگر سازمان از جمله اهداف، ساختار ، عوامل انسانی و فناوری، بر طفرهروی سازمانی تاثیرگذارند. علاوه بر این، در بین ابعاد محیطی سازمان نیز، محیط داخلی سازمان به عنوان مهمترین عامل محیطی موثر بر طفرهروی سازمانی شناخته شد. بنابراین، در پایان به مدیران پیشنهاد گردید با تکیه بر مهمترین شاخصهای موثر بر طفرهروی سازمانی مانند رضایت شغلی، تعهد و فرهنگسازمانی به مدیریت بهینه طفرهروی سازمانی نایل آیند.

Keywords:

طفره روی سازمانی , مشارکت , فرهنگ سازمانی , محیط