تحلیل داستان مکر سه زن مکار با قاضی و شحنه و محتسب از منظر تحلیل گفتمان انتقادی

متن آیینه ذهن مولف، زمانه، و فضای زیستی اوست؛ از این رو، تحلیل متن بهویژه داستان به سبب ماهیت و گستره وسیع مولفان و مخاطبانش در دریافت تاریخ هر دوره اهمیت دارد. کتاب محبوبالقلوب برخاسته از گفتمان فکری فرهنگی دوره صفویه است و تحلیل آن در شناخت بیشتر این دوره مهم رشد داستان پردازی در ایران راهگشاست. این پژوهش با روش تحلیل گفتمان انتقادی به بررسی داستان مکر سه زن مکار با قاضی و شحنه و محتسب از کتاب محبوب القلوب میپردازد تا نشان دهد که متن این داستان چه گوشه هایی از فضای فکری اجتماعی عصر صفوی را بازتاب میدهد. حاصل آنکه در سطح زبانی واژگانی انتخاب شده اند که بیشترین سازش را با بنمایه اصلی داستان یعنی مکر و حیله گری زنانه دارند. سطح تفسیری به تواتر چنین داستانی در متون هممضمون و بررسی تطبیقی آنان میپردازد. در سطح تبیین گفتمانی داستان بخشی از نظام رفتاری عصر صفوی را بازنمایی کرده است.

Keywords:

تحلیل گفتمان انتقادی , داستان عامیانه , صفویه , محبوب القلوب , مکر سه زن مکار