اثر دو شدت تمرین هوازی بر سطوح لیپوکالین-2، اینترلوکین-1 بتا و شاخص مقاومت به انسولین در مردان چاق غیرفعال

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی اثر دو شدت تمرین هوازی بر تغییرات لیپوکالین-2، اینترلوکین-1 بتا و شاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR) روی 27 مرد چاق غیرفعال (سن 43/9 ± 5 = سال، شاخص توده بدن 1/5 =(kg/m2 ) 31/8 ± و (ml/kg/min 31/8±1/8 = VO2max انجام شد. آزمودنیها بهطور تصادفی به سه گروه مساوی شدت متوسط، شدت بالا و بی تمرین تقسیم شدند. گروه های تمرین در یک برنامه دویدن روی نوارگردان 12) هفته، هفتهای 3 جلسه و هر جلسه 45 دقیقه) شرکت کردند. شدت تمرین برای گروه اول برابر با 45-55 و برای گروه دوم برابر با 65-75 درصد VO2max بود. نتایج آزمون ANOVA نشان داد 12 هفته تمرین هوازی موجب کاهش معناداری در مقادیر لیپوکالین-2سرم (از 53/1±11/2 به (µg/L 43/5±8/1 آزمودنیهای گروه شدت بالا شده بود (p<0/05) و این کاهش، نسبت به گروه های شدت متوسط (از 52/2±10/3 به 47/5±8/5 (µg/L و بیتمرین (از 54/1±9/7 به (µg/L 53/2±11/9 معنادار بود .(p<0/05) تمرین هوازی کاهش معناداری را در مقادیر اینترلوکین-1 بتا گروه های شدت بالا (از 1721/51±315 به (pg/mL 1429/85±218 و شدت متوسط (از 1684/26±289 به (pg/mL 1344/12±302 ایجاد کرده بود .(p<0/05) در میزان کاهش، بین دو گروه تفاوت معناداری دیده نشد؛ اما نسبت به گروه بیتمرین (از 1701/65±254 به (pg/mL 1711/82±272 بهطور معناداری کمتر بود .(p<0/05) شاخص مقاومت به انسولین نیز در دو گروه شدت متوسط (از 3/01±0/8 به (2/61±0/8 و شدت بالا (از 2/87±0/9 به (1/84±0/6 بهطور معناداری کاهش یافته بود (p<0/05) و نسبت به گروه بیتمرین (از 2/95±0/7 به (3/11±0/9 نیز اختلاف معناداری مشاهده شد .(p<0/05) به طور کلی، این یافته ها پیشنهاد میکند برای کاهش مقادیر لیپوکالین-2 نسبت به اینترلوکین-1 بتا و شاخص مقاومت به انسولیناحتمالا، به تمرین با شدت بالاتری از 45-55 درصد VO2max نیاز است.

Keywords:

شدت تمرینات هوازی , چاقی , التهاب , لیپوکالین-2 , اینترلوکین-1 بتا , و مقاومت به انسولین