تاثیر 12 هفته تمرین ترکیبی (هوازی مقاومتی) بر مقادیر میوستاتین پلاسمایی نوجوانان چاق

هدف از این پژوهش ،بررسی تاثیر 12 هفته تمرین ترکیبی (هوازی مقاومتی) بر مقادیر میوستاتین پلاسمایی نوجوانان چاق میباشد. این مطالعه از نوع نیمه تجربی بوده و به منظور انجام آن، 30 نوجوانان چاق به طور تصادفی به دو گروه تجربی (قد 81/159 سانتیمتر، وزن 114/94 کیلوگرم و سن 83/15 سال) و گروه کنترل (قد 85/161سانتیمتر، وزن 824/86 کیلوگرم و سن 24/14 سال) تقسیم شدند. گروه تجربی، برنامه تمرین ترکیبی هوازی شامل دویدن روی نوار گردان به مدت 20 دقیقه و تمرین مقاومتی با شدت 70% یک تکرار بیشینه( RM1) با 10تکرار در هر حرکت برای دو نوبت را به مدت 12 هفته انجام دادند. درحالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند و تنها پیگیری شدند. به منظور سنجش میزان پلاسمایی میوستاتین، نمونه خونی طی دو مرحله و در حالت ناشتا، 48 ساعت قبل و بعد از تمرینات گرفته شد. جهت مقایسه درون گروهی از آزمون تی همبسته و برای مقایسه بین گروهی از آزمون تی مستقل استفاده گردید. نتایج نشان داد که مقادیر وزن (004.0P=)، درصد چربی(013.0P=)، شاخص توده بدنی( 006.0P=) و میوستاتین (000.0P=) متعاقب انجام 12 هفته تمرین ترکیبی بهطور معناداری کاهش یافت؛ اما حداکثر اکسیژن مصرفی (011.0P=) به طور معناداری افزایش را نشان داد (05.0≤P)؛ بنابراین، میتوان نتیجه گیری کرد که 12 هفته تمرین ترکیبی، وزن، درصد چربی، شاخص توده بدنی و مقادیر پلاسمایی میوستاتین را در نوجوانان چاق کاهش میدهد؛ لذا، اجرای برنامه تمرینی ترکیبی ممکن است در کاهش میوستاتین ،پیشگیری آتروفی و کاهش توده عضلانی نوجوانان چاق موثر باشد.

تاثیر 12 هفته تمرین ترکیبی (هوازی مقاومتی) بر مقادیر میوستاتین پلاسمایی نوجوانان چاق Keywords:

تمرین ترکیبی , میوستاتین , نوجوانان چاق