پاسخ آنزیمهای کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز نسبت به فاصله استراحتی بین نوبت ها طی فعالیت مقاومتی در مردان تمرین نکرده

هدف از پژوهش حاضر، بررسی پاسخ آنزیمهای کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز نسبت به فواصل استراحتیبین نوبتها طی فعالیت مقاومتی بود. به همینمنظور، تعداد 20 دانشجوی مرد تمرین نکرده( با میانگین سنی 6/1±5/22 سال، قد 4/3±174 سانتیمتر و وزن 5/3±2/73 کیلوگرم) به طور داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند و به طور تصادفی در یکی از دو گروه فعالیت مقاومتی با فاصله استراحتی 90 ثانیه و 180 ثانیه قرار گرفتند. فعالیت مقاومتی با شدت حداکثر شش تکرار بیشینه در چهار نوبت انجام شد .همچنین ،نمونه گیری پیش از شروع پروتکل فعالیت، بلافاصله پس از اتمام آن و در شش، 24 و 48 ساعت بعد از آن نیزدنبال شد. نتایج نشان میدهد آنزیم های کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز 24 ساعت پس از فعالیت در هردو گروه افزایش معناداری یافته و این افزایش تا 48 ساعت پس از فعالیت نسبت به استراحت تداوم داشته است (0001.0 ≤P). بااین وجود، در نوع فعالیت مقاومتی × زمان در کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز تفاوت معناداری بین دو فعالیت مقاومتی دیده نمیشود (05.0P> )؛ بنابراین ،فاصله استراحتی بر تغییرات دو آنزیم مذکور تاثیری نداشته است. نتیجه گیری میشود که فاصله استراحتی بین نوبتها در فعالیت مقاومتینمیتواند متغیر تاثیرگذار مهمی بر میزان آسیب سلولی باشد

Keywords:

فعالیت مقاومتی , آسیب سلولی , فاصله استراحتی