اثر یک جلسه تمرین مقاومتی با انسداد عروق و بدون انسداد عروق بر لاکتات دهیدروژناز و کراتین کیناز سرمی در دختران جوان

هدف از این پژوهش، مقایسه تاثیر تمرینات قدرتی با انسداد عروق و بدون انسداد عروق بر شاخص های فشار مکانیکی متابولیکی ناشی از ورزش دختران جوان میباشد. در این پژوهش که با روش نیمه تجربی و طرح متقاطع انجام شد، 14 دختر جوان (با میانگین سنی 21±1/2 سال و شاخص توده بدنی 23 ± 3/9 کیلوگرم بر متر مربع) به فاصله یک هفته و بهصورتتصادفی در سه حالت کنترل، تمرینات قدرتی با انسداد عروق و تمرین مقاومتی بدون انسداد قرار گرفتند. تمرین شامل یک جلسه تمرین مقاومتی پایینتنه در سه نوبت تا حد خستگی بود. در گروه با انسداد عروق، قسمت نزدیک به تنه ران توسط تورنیکت هنگام تمرین بسته میشد. شدت در تمرین با انسداد عروق 20 تا 30 درصد یک تکرار بیشینه بود و درگروه بدون انسداد، همین تمرینات با شدت 70 تا 80 درصد یک تکرار بیشینه، اما بدون محدودیت جریان خون انجام شد. نمونه های خونی قبل، بلافاصله و نیمساعت بعد از تمرین حاد بهمنظور تعیین غلظت کراتین کیناز (CK) و لاکتات دهیدروژناز (LDH) گرفته شد. همچنین، جهت تحلیلدادهها از آنالیز واریانس با اندازهگیری مکرر در سطح معناداری P<0.05 استفاده گردید. برمبنای یافته ها،تفاوتی در مقادیر کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز دوگروه تمرینی در هیچیک از زمانها مشاهده نمیشود؛ بنابراین، بهنظر میرسد تمرینات مقاومتی با انسداد عروق، شاخص های فشار مکانیکی متابولیکی ناشی از ورزش مانند کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز را حداقل در کوتاه مدت افزایش نمیدهد و احتمالا، این تمرینات از منظر فشار مکانیکی متابولیکی ناشی از ورزش برای دختران جوان ایمن میباشند.

اثر یک جلسه تمرین مقاومتی با انسداد عروق و بدون انسداد عروق بر لاکتات دهیدروژناز و کراتین کیناز سرمی در دختران جوان Keywords:

تمرین قدرتی , انسداد عروق , لاکتات دهیدروژناز و کراتین کیناز