منشا وجودی شر در فلسفه افلاطون

بدون شک در دنیای پیرامون ماشر و فساد و ناگواری های بسیاری مثل بیماری و جهل و فساد و سیل و زلزله و مانند آن به چشم می خورد، که در وجود و واقعیت داشتن آن ها نمیتوان تردید کرد.شر از مباحث مهم در فلسفه، به یژهو در مابعدالطبیعه است و دقیقا به همین دلیل متفکران بزرگ همواره در باب آن اندیشیده اند و سعی در تبیین آن داشته اند. در این میان افلاطون، که یکی از فیلسوفان بزرگ و اثرگذار است نظری خاص ارایه کرد که بعدها تحت عنوان نظریه عدمی بودن شر مورد توجه فیلسوفان قرار گرفت. این مقاله بر آن بوده که ضمن سعی در پژوهش و تلاش برای فهم نظر افلاطون در باب شر، معنای عدمی بودن شر از نظر او را بکاود. بدین منظور این مقاله با استناد به آثار خود افلاطون نشان می ده که افلاطون شر را امری وجودی میدانسته و منظورش از عدمی بودن آن نیزباید در پرتو نظریه مثلش فهمیده شود. به علاوه این مقاله کوشیده است تا مطابق با نظر افلاطون منشا ورود شر را به عالم توضیح دهد.

Keywords:

دمیورگوس , شرمحصل , شر عدمی , شر نسبی , ضرورت یا علت سرگردان