مقایسه رضایت از زندگی و خودکارآمدی عمومی زنان مطلقه و فوت همسر کمیته امداد امام خمینی (ره) شهرستان قرچک در سال 1392

توسعه یافتگی هدفی است که هر کشوری برای رسیدن به آن تلاش می کند. ارزش های اساسی توسعه پایدار را باید در ارتقای کیفیت زندگی یعنی توانمندی سازی مردان و زنان جست و جوکرد. از مواردی که توسعه یافتگی را تحت تاثیر قرار می دهد امکان دسترسی زنان همانند مردان به فرصت های برابر، کسب امنیت اقتصادی و رفع فقر از آنان است. این مسیله برای زنان سرپرست خانوار (زنان مطلقه، فوت همسر و ...) محسوس تر است. این پژوهش توصیفی با هدف مقایسه رضایت از زندگی و خودکارآمدی عمومی زنان مطلقه و فوت همسر کمیته امداد امام خمینی (ره) شهرستان قرچک انجام شده و با توجه به ماهیت، علی- مقایسه ای است. جامعه آماری این پژوهش 136 نفر می باشد که با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه 100 نفری از مددجویان کمیته امداد (50 نفر زنان مطلقه، 50 نفر زنان فوت همسر) با روش تصادفی ساده، انتخاب و به وسیله پرسشنامه رضایت از زندگی فیلیپ کارتر و خودکارآمدی عمومی شوارتز و جروسلم ارزیابی شدند و اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون آماری t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد. یافته ای پژوهش حاکی از آن است که رضایت از زندگی زنان مطلقه بیشتر از زنان فوت همسر است و با افزایش رضایت از زندگی هردو گروه، خودکارآمدی عمومی آنها نیز افزایش می یابد و بین رضایت از زندگی، خودکارآمدی عمومی و مدن نبود همسر، رابطه ی مثبت و معناداری وجود ندارد. همچنین بین سن ازدواج و خودکارآمدی عمومی زنان مطلقه و فوت همسر، رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد، اما بین سن ازدواج و رضایت از زندگی زنان مطلقه و فوت همسر، رابطه ی مثبت و معناداری وجود ندارد.

Keywords:

رضایت از زندگی , خودکارآمدی عمومی , زنان مطلقه , زنان فوت همسر