صلاحیت محاکم ایرانی در مسوولیت مدنی بین المللی

به منظور رسیدگی به دعاوی بین المللی و نیز آیین دادرسی قابل اجرا در این حیطه، قانون مدنی در ماده 971 در خصوص تعیین صلاحیت دادگاه های داخلی در بردارنده این قاعده کلی است که دعاوی از حیث صلاحیت محاکم و قوانین راجع به اصول محاکمات تابع قانون محلی است که در آن جا اقامه می شود لیکن قانون گذار داخلی در مورد ماهیت و موارد صلاحیت بین المللی دادگاه ها قواعد خاصی وضع نکرده است. حال در این بین سوالاتی که مطرح می شود از این قرار است که قواعد حاکم بر تعیین صلاحیت بین المللی محاکم ایرانی کدام است و منابع به وجود آورنده صلاحیت بین المللی کدام خواهد بود ، آن چه که مبرهن است قاضی در دعاوی خصوصی بین المللی بر اساس مقررات صلاحیت داخلی برای احرازصلاحیت بین المللی اقدام می کند لذا در این خصوص در محاکم ایرانی قاضی می بایست به دنبال عامل ارتباط بین موضوع دعوا و دادگاه ایران باشد تا برای اعمال صلاحیت قضایی خود اقدام نماید. این مقاله که از یافته های پایان نامه کارشناسی ارشد اینجانب حصول شده تلاش دارد حتی الامکان به صلاحیت بین المللی دادگاه های ایران و نحوه تعیین آن ها در دعاوی بین المللی با توجه به مسایل تعارض قوانین بپردازد.

Keywords:

صلاحیت , محاکم ایران , دعاوی بین المللی , تعارض قوانین