بررسی تاثیر پرتوتابی با اشعه گاما روی افزایش طول دوره ی انبارمانی توت فرنگی

میوه توتفرنگی یکی از میوه های سریع فاسد شونده و حساس به میکروارگانیسم ها، بویژه پوسیدگی ناشی از قارچ بوتریتیس، میباشد که باعث تلفات زیادی در پس از برداشت می گردد. امروزه، به دلیل اثرات مضر مواد شیمیایی بر سلامت انسان و محیط زیستاستفاده از این مواد با محدودیت هایی روبرو است. از این رو یافتن روشهای سالم و سازگار با محیط زیست برای استفاده در تکنولوژیپس از برداشت میوه ها و سبزی ها ضروری می باشد. آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی انجام شد. در اینپژوهش اثر پرتودهی با اشعه ی گاما در دوزهای 0 ، 1 ، 2 و 3 کیلوگری بر عمر پس از برداشت و کیفیت میوه های توت فرنگی رقم ’گاویتا ‘ در طول 16 روز نگهداری در دمای 1 ± 3 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 85 تا 90 درصد مورد مطالعه قرار گرفت. صفاتکیفی میوه شامل سفتی بافت میوه، ویتامین ث، مواد جامد محلول، اسیدهای آلی قابل تیتراسیون، pH آب میوه، خصوصیات کیفی وشاخص پوسیدگی ارزیابی شدند. تیمار پس از برداشت میوه ها با دوز 2 کیلوگری به طور موثری پوسیدگی و بار میکروبی را کنترل کردو باعث حفظ کیفیت میوهها در طول مدت 16 روز نگهداری در دمای 1 ± 3 درجه سانتیگراد گردید. تیمار دوز پرتودهی 2 کیلوگری بهطور نسبی از نرم شدن میوه ها جلوگیری کرد. مقادیر مواد جامد محلول و pH در میوه های شاهد کاهش پیدا کرد و با افزایش مدتنگهداری میوه ها کاهش در سفتی و ویتامین ث تشدید شد. پرتودهی باعث حفظ اسیدهای آلی قابل تیتراسیون گردید. میزان ویتامینث نمونه های تیمار شده در مقایسه با گروه شاهد تفاوت چندانی نداشت. نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از پرتودهی با اشعهگاما بخصوص در دوز 2 کیلوگری می تواند به عنوان راهبرد موثری در تکنولوژی پس از برداشت میوه توت فرنگی رقم گاویتا معرفی گردد.

Keywords:

توت فرنگی , پرتودهی , عمر قفس های , پس از برداشت , اشعه گاما