مطالعه ی واکنش ژنوتیپ های باقلا نسبت به بیماری لکه برگی آلترناریایی با استفاده از روش آزمون برگ بریده
Publish place: National Conference on Modern Research in Agricultural Engineering, Environment and Natural Resources
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 571
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AGRICULTURE02_011
تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1397
Abstract:
گیاه باقلا (Vicia faba L.) گیاهی یک ساله و متعلق به تیره بقولات است. باقلا با داشتن 25 تا 38 درصد پروتیین همانند سایر حبوبات دارای ارزش غذایی بالایی است. به منظور ارزیابی واکنش 15 ژنوتیپ باقلا در برابر بیماری لکه برگی آلترناریایی، پژوهشی با استفاده از روش آزمون برگ بریده در آزمایشگاه بیماری شناسی گیاهی انجام شد. جهت تهیه ی جدایه های قارچی از برگهای آلوده، بازدیدهای میدانی از مزارع آلوده باقلا در مناطق مختلف گرگان انجام گرفت. مایه زنی از طریق قرار دادن قرص های 5 میلی متری از حاشیه ی کلنیهای در حال رشد قارچ بر روی محیط کشت PDA و قرا دادن آنها برروی برگهای بریده شده، در شرایط استریل انجام شد. پتریها واجد برگهای بریده استریل مایه زنی شده، به مدت 36 ساعت در دمای 23 درجه نگهداری شده و با مشاهدهی اولین علایم یاداشت برداریها آغاز گردید. تجزیه واریانس داده های مقدار سطح زیر منحنی پیشرفت بیماری (AUDPC) نشان داد که اختلاف آماری معنیداری (p<0.01) بین ژنوتیپها وجود دارد. باتوجه به نتایج حاصل از مقایسه ی میانگین داده های شدت (نهایی) بیماری بر اساس آزمون آماری LSD،بیشترین شدت بیماری در ژنوتیپ G-Faba-57 با شدت 93/64 و کمترین شدت بیماری در ژنوتیپ G-Faba-10 با شدت 1/06 درصد مشاهده شد. با توجه به نتایج حاصل از مقایسه میانگین داده های مقدار سطح زیر منحتی پیشرفت بیماری، ژنوتیپهای G-Faba-10 و G-Faba-520 به ترتیب با مقدار 1/07 و 6/23 به عنوان مقاوم ترین ژنوتیپها به بیماری لکه برگی آلترناریایی در این پژوهش معررفی شدند.
Authors
سروش مقصودلو
کارشناس ارشد بیماری شناسی گیاهی، گروه کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرگان
محمدعلی آقاجانی
دانشیار پژوهشی، بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، گرگان، ایران
فاطمه شیخ
استادیار پژوهشی، بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، گرگان، ایران