کاهش تدریجی کیفت نفت خام ( به طور فزاینده ای سنگین تر و پرسولفورتر) و قوانین محدود کننده محیط زیستی (استاندارهای یورو - 2005 و پروتکل کیوتو) مسائلی هستند که امروزه پالایشگاههای سراسر جهان و به تبع آن
پالایشگاه های ایران با آن مواجهند. این مشکلات همراه با کاهش تقاضای بازار جهانی برای نفت کوره سنگین پالایشگاهی و همچنین رشد تقاضا برای سوختهای سبک تر و پاکتر افزایش می یابد کلیه حرکت های بازنگری در صنعت پالایش در جهت کاهش فراورده های سنگین و افزایش کیفی محصولات در قالب طرحهایی تحت عنوان
آپگریدینگ در سطح وسیع جهانی انجام می گیرد تکنولوژی گازسازی به عنوان یک گزینه مناسب جهت
آپگریدینگ خوراکهای سنگین به شمار می رود ولی ا ین پروژه های گازسازی که از آنها به نام بهترین روشهای تکنولوژیکی و اقتصادی یاد می شود و صنعت پالایش نفت را با صنعت تولید برق پیوند می دهد نیاز به سرمایه گذاری بالاتر نسبت به سایر واحدهای پالایشگاهی دارد امروزه گازسازی زغال سنگ در جهان امری متداول است ولی چون در کشور ایران منابع زغال سنگ کم است دراین پروژه سعی شده است فرایند گازسازی نفت خام ته مانده برج تقطیر ارائه شده توسط شرکت شل در پالایشگاههای ایران توسعه داده شود. طرح اس جی پی شرکت شل بطور کامل توضیح داده شده است و جایگاه واحد گازساز در یک
پالایشگاه نمونه آورده شده است در انتها هم مقایسه ای از طرح های موجود
آپگریدینگ آورده شده است مقایسه ارزیابی اقتصادی صورت گرفته نشان میدهد که احداث گازسازی با کراکینگ حرارتی کامل، رقابت بسیار نزدیک با احداث واحدهای پالایشگاهی آر.اف.سی.سی و هایوال دارد و از نکته نظر مسائل زیست محیطی نیز مناسب ترین گزینه می باشد.