هر اقدامی برای بازدهی بیشتر به عنوان
مدیریت انرژی شناخته می شود که به صورت یک اولویت برای تمامی سازمان کاربرد دارد، زیرا به صورت قابل توجهی پتانسیل صرفه جویی انرژی و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای را به دنبال خواهد داشت. کاهش کلی استفاده انرژی بخصوص مصرف سوخت های فسیلی، یعنی قابلیت اطمینان بیشتر، قابلیت دسترسی انرژی و کاهش هزینه های عملیاتی، به غیر از این ها از نظر زیست محیطی،
مدیریت انرژی برابر با پیآمدهای اقتصادی است. دراین مقاله به ارزیابی وضعیت
مدیریت انرژی درجهت رسیدن به توسعه پایدار پرداخته شده است. در این راستا سازمان های ملی و بین المللی در زمینه تدوین استاندارد، اقداماتی در زمینه تهیه استانداردهای سیستم های
مدیریت انرژی انجام داده اند که مهم ترین آنها،
استاندارد ANSI/MSE 2000 استاندارد اروپایی EN16001 و استاندارد بین المللی ISO50001 می باشد و همچنین در کشور ایران مبحث 19 مقررات ملی ساختمان،
استاندارد 14253 و 14254 به عنوان استانداردهایی معتبر در زمینه طراحی و اجرای ساختمان ها و همچنین رتبه بندی ساختمان ها محسوب می گردد. دراین پژوهش ضمن اشاره به کلیات وساختار هریک از استانداردهای فوق، به بررسی، تحلیل و مقایسه تطبیقی شباهت ها وتفاوت ها خواهیم پرداخت.