تاثیر آموزش ارگونومی بر تغییر سطح ریسک و فراوانی درد کارگران بسته بندی کارخانه آریا شیمی به روش ارزیابی RULA و پرسشنامه نوردیک

زمینه و هدف : با توجه به اثر قرار گرفتن وضعیت های بدنی در میزان سطح ریسک و فراوانی درد در اعضای مختلف بدن، این مطالعه با هدف ارزیابی تاثیر آموزش ارگونومی بر تغییر سطح ریسک و فراوانی درد کارگران بسته بندی به روش ارزیابی RULA و پرسشنامه نوردیک در یک صنعت بسته بندی انجام شد. مواد و روش ها : این مطالعه مقطعی، مداخله ای مورد – شاهدی بر روی 172 نفر کارگر بسته بندی ( 86 نفر شاهد و 86 نفر مورد) در شهر زاهدان انجام شد. با استفاده از پرسشنامه نوردیک جهت تعیین شیوع اختلالات اسکلتی–عضلانی اندام های فوقانی ، مشاهده و مصاحبه و روش (RULA) جهت ارزیابی پتانسیل خطر ایجاد اختلالات اسکلتی–عضلانی قسمت های انتهای اندام های فوقانی و همچنین پرسشنامه محقق ساخته پس از تعیین روایی و اعتماد پذیری برای تعیین میزان آگاهی، نگرش و عملکرد کارکنان انجام گرفت. سپس داده ها وارد نرم افزار آماری spss شد و تجزیه و تحلیل لازم انجام شد. نتایج : این مطالعه بر روی 172 نفر کارگر بسته بندی ( 86 نفر شاهد و 86 نفر مورد) در شهر زاهدان انجام شد نتایج حاصل از آزمون مک نومار نشان داد که بین داشتن و نداشتن درد در نواحی شانه، آرنج، مچ دست، پشت، کمر، زانو و قوزک پا در 3 ماه گذشته بعد از مداخله بین دو گروه ارتباط معناداری وجود دارد. (P<0.05) نتایج حاصل از ازمون کای دو نشان داد که بینداشتن و نداشتن درد بجز گردن در شانه، آرنج، مچ دست، پشت، کمر، نشیمنگاه، ران، پاها و زانو در 12 ماه گذشته قبل از مداخله بین دو گروه ارتباط معناداری وجود ندارد (P> 0.05). نتیجه گیری : نتایج بررسی نشان داد که آموزش میزان آگاهی، نگرش و عملکرد کارکنان را افزایش داده است و همچنین باعث کاهش درد در بعضی نواحی پر درد قبل از آموزش شده است ولی به دلیل طراحی نادرست محیط کار ، سرعت کار و همچنینهمکاری نکردن کارفرما در ایجاد مداخله در طراحی میز کار سطح ریسک تغییری نشان نداد.

Keywords:

اختلالات اسکلتی –عضلانی , آموزش , آگاهی , نگرش , عملکرد