بررسی استرس حرارتی بر مبنای شاخص ترگویسان و ارتباط آن با پارامترهای فیزیولوژیکی کارگران صنعت آلومینیوم هزار در سال 1396

زمینه و هدف: استرس حرارتی، یکی از عوامل زیان آور فیزیکی محیط های کار و یک واکنش فیزیولوژیک در برابر فشار گرمایی محیط است؛ که باعث ایجاد اثرات منفی مانند بیحالی، کاهش بهره وری، افزایش خطا و نیز بیماری های ناشی از گرما همچون افزایش فشار خون، کرامپ های عضالنی، شوک گرمایی و عالیم عصبی و روانی میشود؛ لذا با توجه به اهمیت موضوع، پژوهش حاضر در راستای بررسی استرس حرارتی بر مبنای شاخص ترگویسان و ارتباط آن با پارامترهای فیزیولوژیکی کارگران بخش ذوب و ریخته گری صنعت آلومینیوم هزار انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه که از نوع همگروهی است؛ تعداد 10 نفر از شاغلین واحد ذوب و ریخته گری به عنوان گروه مورد و تعداد 10 نفر از شاغلین واحد المینه به عنوان گروه شاهد در 6 ایستگاه کاری مورد ارزیابی قرار گرفتند. شرایط ورود افراد به این مطالعه شامل سالم بودن، داشتن سن بین 20 تا 35 سال، عدم مصرف دخانیات و دارای ساعت کاری روزانه 8 ساعت بودند. ارزیابی استرس حرارتی بر مبنای شاخص ترگویسان و اندازه گیری پارامترهای فیزیولوژیکی فشار خون، نبض و دمای پوستی انجام شد. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS ، ویرایش 19 صورت گرفت . نتایج: شاخص دمای ترگویسان در ایستگاه های مورد مطالعه 35/13 و میانگین دمای خشک و تابشی در این محیط 37/75 و 21/38 بود. نتایج بررسی تاثیر گرما بر عوامل فیزیولوژیکی همچون ضربان قلب، نبض، فشار خون، دمای پوستی و دهانی نشان داد که یکی از آثار حاد مواجهه با گرما، افزایش معنی دار این پارامترها است. میانگین شاخص ترگویسان در نواحی سر، تنه و پا، با آزمون T مستقل در گروه مورد، بیش از گروه شاهد بوده و این اختلاف معنی دار می باشد. همبستگی بالایی میان فشار خون در گروه مورد و شاخص WBGT گزارش شد. نتیجه گیری: مواجهه حاد با گرما، سبب افزایش فشار خون، دمای پوستی و نبض می گردد؛ که تغییر در این پارامترها می تواند به عنوان یکی از شاخص های استرین گرمایی مطرح شود. میزان استرس گرمایی در واحد ذوب و ریخته گری بیشتر از حد مجاز است و بکارگیری تدابیر کنترلی در جهت کاهش گرمای تابشی، ضروری می باشد.

Keywords:

استرس حرارتی , شاخص WBGT , صنعت آلومینیوم هزار