ارزیابی میزان بازسازی و نگهداشت معماری بومی و سنتی شهر مشهد و توجه مسیولین به آن از دیدگاه شهروندان

در بسیاری از شهرهای کشور معماری سنتی و بومی منطقه به فراموشی سپرده شده است و ساخت و سازهای جدید بر اساس شرایط اقلیمی و محیطی ایجاد نشده است و از مصالح و طرح های غیر بومی و بیگانه استفاده می شود که این امر منظر و چهره شهرها را به هم ریخته است و میزان راحتی و آسایش شهروندان را نیز دچار خدشه کرده است. معماری سنتی و بومی شهر مشهد حاصل چندین صدسال تجربه و تلاش پیشینیان جهت دستیابی به آسایش و ایجاد منظر متناسب شهری بوده که باید به آن توجه شده است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی است. روش تحقیق ازنوع توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری مورد پژوهش شامل کلیه شهروندان شهر مشهد می باشند که بر اساس فرمول کوکران تعداد 384 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. برای ارزیابی میزان بازسازی و نگهداشت معماری بومی و سنتی شهر مشهد و توجه مسیولین به آن از دیدگاه شهروندان در سه بخش مختلف(بازسازی، نگهداری، توسعه) یک پرسشنامه 30 سوالی تهیه می شود. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات آماری و برای تشریح نتایج پرسش نامه، از نرم افزار SPSS و آزمون کواموگروف-اسمیرنف و تی تک نمونه ای استفاده شد. نتایج بیانگر آن است که میزان بازسازی و نگهداشت معماری بومی و سنتی شهر مشهد و توجه مسیولین به آن از دیدگاه شهروندان در عوامل مختلف بازسازی با میزان معناداری 0.000 و میانگین 3.89، و شاخص نگهداری با میزان 0.000 و میانگین 3.42 و شاخص توسعه با میزان معناداری 0.001 و میانگین 3.12 در وضعیت مطلوبی قرار دارد. در این میان وضعیت شاخص بازسازی با توجه به میانگین بیشتر در وضعیت بهتر و شاخص توسعه با میانگین کمتر در وضعیت کمتر مطلوب قرار دارد.

Keywords:

معماری , بومی و سنتی , نگهداری , بازسازی , توسعه