رابطه رویکرد دانش آموزمحور و ایجاد خلاقیت در دانش آموزان دوره متوسطه در فیروزکوه

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین روش شاگرد محور و و رشد و پرورش خلاقیت دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان فیروزکوه انجام شد. این پژوهش کاربردی و از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری شامل 650 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان فیروزکوه است که با نمونه گیری جدول مورگان نمونه ای به تعداد 242 نفر از دانش آموزان به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر حسب جنسیت انتخاب شدند . ابزار اندازه گیری داده ها کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه های استاندارد شاگرد محور نحقق ساخته و پرسشنامه خلاقیت دکتر عابدی) است. هر دو پرسشنامه از روایی و پایایی مطلوبی برخوردار بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از فنون آماری توصیفی و استنباطی آزمون k-s و همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار spss 19 استفاده شد. نتیجه حاصله نشان می دهد بین روش شاگرد محور و و رشد و پرورش خلاقیت (نیاز به کنجکاوری، رقابت و درگیری با مسایل و مشکلات، مسیولیت پذیری، تفاوت و استقلال و صداقت و جستجوی حقیقت) دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان فیروزکوه رابطه وجود دارد. در پایان پیشنهادها و توصیه های لازم ارایه گردیده است

Keywords:

آموزش , دانش آموزمحور , خلاقیت