عوامل حفظ و تداوم پایگاه اجتماعی دهقانان ایرانی در جامعهٔ اسلامی عصر فتوحات و امویان
Publish place: Jondishapour Journal، Vol: 2، Issue: 8
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 420
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JONDI-2-8_002
تاریخ نمایه سازی: 6 آذر 1397
Abstract:
دهقانان به عنوان نجبای درجه دوم، در جایگاهی پایین تر از بزرگان و آزادان در جامعهٔ ساسانی قرار داشتند، در روستاها و املاک خصوصی خود زندگی می کردند، و در روند اصلاحات که در اواخر دورهٔ ساسانی شکل گرفته بود پایگاه مهمتری را بدست آوردند که در پی آن ادارهٔ امور محلی، نظارت بر امور کشاورزی و گردآوری مالیات برای دولت را به عهده داشتند، و به عنوان پل ارتباطی میان مردم و حکومت در حوزهٔ اقتصاد و اجتماع ایفای نقش کردند. هجوم اعراب مسلمان به ایران و فتح آن موجب فرو ریختن شاهنشاهی عظیم ساسانی و دگرگونی نظام اجتماعی گردید، از بین گروهایی که به دورهٔ اسلامی منتقل شدند دهقانان از اهمیت ویژه ای برخوردار بودند، و در انتقال فرهنگ و پاسداری از سنن نقش بسیار مهمی داشتند و یکی از عوامل انتقال و حفظ فرهنگ ایرانی در دوره های بعد به شمار می آمدند. در این پژوهش به بررسی عوامل حفظ و تداوم پایگاه اجتماعی دهقانان در جامعهٔ اسلامی عصر فتوحات و امویان پرداخته می شود.
Authors
هدی منصوری
دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ ایران اسلامی دانشگاه شهید چمران اهواز
علی بحرانی پور
دانشیار گروه تاریخ دانشگاه شهید چمران اهواز