ارتباط بین پنج عامل بزرگ شخصیت و تاب آوری با آمادگی به اعتیاد مواد مخدر در بین دانشجویان

مقدمه: اعتیاد به مواد مخدر بعنوان یک بیماری و یکی از چهار بحران بزرگ جهان (بحران محیط زیست، فقر، تهدید اتمی و مواد مخدر) به شمار می آید و در کشور ما ایران به دلیل وجود بافت جوان جمعیتی، این موضوع پیچیدگی خاص خود را یافته است. این مطالعه با هدف پیش بینی مدل گرایش به اعتیاد دانشجویان بر اساس عوامل شخصیتی (NEO) و تاب آوری انجام شد. روش بررسی: بررسی مقطعی از نوع توصیفی - تحلیلی 230 نفر ازدانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته روان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج در سال تحصیلی 1394-1393 بودند؛ که از طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و فرمول تعیین حجم نمونه مورگان انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های پنج عامل بزرگ شخصیت NEO-FFI، و مقیاس آمادگی به اعتیاد (LAP) اهواز استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری 16 SPSS تجزیه و تحلیل و با استفاده از نرم افزار LISERL تحلیل مسیر گردید. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که از بین متغیرهای برون زا برون گرایی و وظیفه شناسی باضریب رگرسیونی 0/12- و 0/37 به طور مستقیم اثر معنی داری بر آمادگی به اعتیاد دارند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، می توان بیان کرد در حوزه پیشگیری از وابستگی به مواد، آموزش دانشجویان دراین زمینه می تواند کمک کننده باشد.

Keywords:

پنج عامل شخصیت , آمادگی به اعتیاد , تحلیل مسیر