سنجش سطح توسعه یافتگی شهرستان های استان سیستان و بلوچستان از لحاظ برخورداری از خدمات بهداشتی درمانی

زمینه و هدف: با وجود پیشرفت های اقتصادی و دستاوردهای بزرگ محققان در زمینه ی بهداشت و درمان در طی قرن گذشته، شاهد شکاف های مشخص واضحی در میزان توسعه یافتگی بهداشت و درمان، میان مناطق و کشورها و عدم تعادل و نابرابری در میزان توسعه ی امکانات بهداشتی و درمانی هستیم، بنابراین مطالعه ی حاضر با هدف ارزیابی و بررسی نابرابری در توزیع خدمات بهداشتی درمانی در استان سیستان و بلوچستان انجام شد. مواد و روش کار: با در نظر گرفتن مولفه های مورد بررسی، رویکرد حاکم بر این توصیفی است. جامعه ی آماری را شهرستان های استان سیستان و بلوچستان تشکیل داده اند و اطلاعات مورد نیاز برای رتبه بندی شهرستان ها از لحاظ برخورداری آن ها، از سالنامه آماری استان استخراج گردید. تجزیه و تحلیل داده ها در این مطالعه به کمک تکنیک تاپسیس، شاخص توسعه یافتگی موریس و نرم افزارهای TOPSIS Solverو Excel به انجام رسید. یافته ها: نتایج تحقیق نشان می دهد که شهرستان زابل، برخوردارترین و شهرستان قصرقند، کم برخودارترین شهرستان های استان از نظر شاخص های مورد بررسی می باشند، همچنین شکاف و نابرابری بالایی بین شهرستان های استان وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که امکانات و خدمات بهداشتی درمانی در استان سیستان و بلوچستان به طور متازن توزیع نشده است و از نظر توسعه ی خدمات حوزه ی سلامت، اختلاف زیادی میان شهرستان ها وجود دارد بنابراین پیشنهاد می شود که جهت کاهش شکاف خدمات حوزه ی سلامت در شهرستان های استان از طریق برنامه ریزی های توسعه محور اقدامات لازم صورت گیرد.

سنجش سطح توسعه یافتگی شهرستان های استان سیستان و بلوچستان از لحاظ برخورداری از خدمات بهداشتی درمانی Keywords:

خدمات بهداشتی , توسعه , نابرابری , سیستان و بلوچستان تاپسیس , شاخص موریس