چگونگی و چرایی قانون برای احترام به آزادیهای مشروع و حفظ حقوق شهروندی

با وجود آنکه آزادی های فردی و حقوق شهروندی معمولا از سوی حاکمان تحدید و تهدید می شود تصویب قانونی در جمهوری اسلامی ایران که حاکمان را به پاسداشت آزادیهای مشروع افراد و حقوق شهروندان مکلف می گرداند، گامی مهم در جهت تقویت حاکمیت قانون در ایران و محترم داشتن حقوق و آزادی های فردی تلقی می گردد. چنین پاسداشتی خود بیانگر این حقیقت است که نقض و نادیده انگاشتن آزادی های مشروع و نقض حقوق شهروندی، یک درد مزمن در ایران است و قانونگذار درمان ابن درد را در تصویب قانون دانسته است. بدیهی است که صرف تصویب قانون برای حمایت کامل از این مهم، کافی نیست بلکه اجرای آن نیز مهم است و قانون برای آنکه قابل اجرا باشد باید قانونی کارآمد باشد و از اوصافی برخوردار باشد که مانع متروک ماندن قانون گردد. در این مقاله سعی بر آن است که با نیم نگاهی به لزوم حاکمیت قانون در جامعه و نیز انتظارات به حق از آزادی مشروع و رعایت حقوق شهروندی، در نهایت قانون موصوف از منظر ویژگیهای موثر در تلقی قانون بودن آن، مورد مطالعه قرار گیرد.

Keywords:

آزادیهای مشروع , حقوق شهروندی , ویژگیهای ذاتی قانون , ویژگیهای عرضی قانون