اخلاق حرفه ای وکالت از منظر آموزه های حقوق بشری

آموزش حقوق بشر، آموختن بردباری، همبستگی، مشارکت در حیات اجتماعی، برقراری صلح ، سازش و اجرای عدالت برای همه افراد بشری است. در این میان ضرورت تدوین و آموزش منشور اخلاقی حرفه وکالت بیش از سایر حرفه ها جلوه گر می گردد. زیرا ویژگی استقلال و محرمیت وکلا نسبت به اسرار موکلین، امتیاز ویژه ای را نمودار ساخته که توجه به حیثیت و وفاداری به موکلین و اجتناب از سنجش و حساب گری های منفعتی را جوهره کار آن ها قرار داده است.وکلا همچنین بنا بر ضرورت نیازمندی بشر به تمییز حق از باطل به موازات یک نیاز فطری، ضمن مشورت دهی وارایه راهکارهای صحیح و قانونی و اطلاع رسانی نسبت به نظام حقوقی به موکلین، جهت بهبود و اصلاح روش های ارایه خدمات، با روحیه علم جویی و انتقادپذیری و نیز بهره گیری از فرصت های مطالعاتی با استدلالی متقن و جامع به تنظیم دفاعیات به نحوی اقدام می نمایند که قضات محاکم را به اندیشه وادار ساخته و افق های تازه حقوقی را به ایشان می نمایانند. از اینروست که جبران خلا ناشی از فقدان استدلال و تفاسیر صحیح در نظام حقوقی ایران، ساختار وکالت را از صورت انفرادی به سمت ایجاد موسسات و دارالوکاله های بزرگ سوق می دهد و طیف گسترده ای از آثار و نتایج مثبت تخصصی شدن حرفه وکالت را در راستای کرامت ارباب رجوع به عنوان اساسی ترین اصل در نظام حقوق بشری به همراه خواهد آورد.