پدیدارشناسی ارزشی نماهای ساختمان های مسکونی جدید، راهکاری در تکوین هویت شهری خیابان ولیعصر تهران

خیابان ها از دیرباز تاکنون اصلی ترین عامل تکوین هویت، ادراک و بقای حیات اجتماعی یک شهر محسوب می شده اند. از جمله عناصر هویت بخش و کلیدی تشکیل دهنده خیابان ها )در سطوح ملی و محلی(، بدنه و یا به تعبیری نمای ساختمان های آن هستند. بنابراین توجه کافی به اصول طراحی، اجرا و از همه مهمتر ایجاد هارمونی نماهای شهری، موجبات ارتقاء کیفیت بصری و هویت بخشی به شهر را فراهم می آورد. امروزه با افزایش ساخت و ساز نماهای التقاطی جدید در کنار بافت سنتی، نوعی انفصال و اغتشاش در سیر تکوینی ارزش های تاریخی، فرهنگی و اجتماعی این بافت ارزشمند در حوزه نماهای شهری بوجود آمده است. باتوجه به گسترش آشفتگی های موجود در بدنه های شهری و لزوم ساماندهی، یکپارچگی و پیوستگی در مفاهیم مرتبط، ارزش های نماهای مسکونی در حاشیه بافت غنی خیابان ولیعصر تهران از چند جنبه مهم زیبایی شناختی شامل: هماهنگی و توازن، تقارن و تضاد، تناسب و مقیاس، رنگ و مصالح استفاده شده در نماها مورد تجزیه و تحلیل و بازبینی قرار گرفته است. این پژوهش بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است. در این راستا، ابتدا به تفضیل هر یک از عوامل زیبایی شناسی در نماسازی تعریف شده و وضعیت موجود نسبت به آن ها مورد قیاس و بررسی قرار گرفته است. سپس با استناد به جنبه های فوق الذکر راهکارهایی برای بازنگری و تغییر در روند مرسوم، ایجاد پیوند، ارتباط و هارمونی در روند تکوینی نماهای ساختمان های مسکونی جدید، برای توجه هرچه بیشتر به ادراک و احساسات رشد یافته ذهنی انسان معرفی شده است.

Keywords:

فضای شهری , نمای ساختمان , خیابان ولیعصر تهران , معماری پایدار , هویت فضایی