تاثیر نگریستن به فضای سبز در ایجاد احساس آرامش زنان خانه دارساکن در آپارتمان های مسکونی
Publish place: International Congress of Contemporary Architecture and Urbanism in Islamic Countries
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,372
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ACIAU01_116
تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1397
Abstract:
پژوهشهای متعددی تاثیرات مثبت عناصر طبیعی نظیر گیاهان، آب و... بر سلامت روان و جسم انسان را غیر قابل انکار دانسته اند. این پژوهش با هدف یافتن چگونگی تاثیر نگریستن به فضای سبز در حصول آرامش زنان خانه دار و با استفاده از منابع کتابخانه ای و ابزار پرسشنامه با رویکردی کمی و به روش همبستگی انجام گردیده است. حجم نمونه شامل 30 تن از زنان خانهدار ساکن در آپارتمانهای مسکونی بوده که به صورت تصادفی انتخاب شده اند. پرسشنامه در دو بخش تدوین گردیده، که در بخش اول آن کیفیت و کمیت فضای سبز آپارتمان و میزان تمایل مخاطب به برقراری ارتباط با فضای سبز مورد سنجش قرار گرفته و در بخش دوم آن تاثیرات روانشناسی نگریستن به فضای سبز بر احساسات مخاطب مورد سنجش قرار گرفته است. بر اساس تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه ها این نتایج حاصل شده که نگریستن به فضای سبز، احساسات مخاطب را تحت تاثیر قرار داده و باعث کاهش استرس و کاهش احساس افسردگی زنان خانه دار شده است. اثرات مثبت نگریستن به فضای سبز نظیر افزایش صبر و تحمل، افزایش تمرکز، کاهش عصبانیت، کاهش خستگی، شادکامی، هدفمندی، احساسات مثبت، عزت نفس، کارایی بیشتر و تمایل به تعاملات اجتماعی، قابل درک است و در نهایت آرامش را در زنان خانهدار ایجاد کرده است. جایگاه زنان در خانواده از اهمیت و ارزش والایی برخوردار است و به طور مستقیم با رشد و تربیت فرزندان و تعالی خانواده در ارتباط بوده و بر کسی پوشیده نیست که تحقق این امر در سایه آرامش امکان پذیر است. از جهتی کسب آرامش تاحدودی در سایه ارتباط با طبیعت امکان پذیر است و از دیگر جهت، گسترش زندگی آپارتمان نشینی سبب شده تا عناصر طبیعی نظیر گیاهان، آب و... نسبت به خانه های ویلایی حضور کمتری در آپارتمانها داشته باشند. بنابراین بررسی تاثیر عناصر طبیعی در سلامت روانی و جسمی زنان خانه دار آپارتمان نشین دارای اهمیت است.
Keywords:
Authors
هومن ملکی
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری اسلامی؛ دانشگاه بین المللی امام رضا(ع)
مهدی حمزه نژاد
دکتری معماری و دانشیار دانشگاه علم و صنعت ایران