اعمال مدیریت انرژی در بخش ساختمان دارای بیشترین توانایی برای کاهش تقاضای انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای است. این مسیله با توجه به رشد روز افزون مصرف از یک سو و کاهش ذخایر منابع تجدید ناپذیر انرژی از سوی دیگر، ضرورت تامل بیش از پیش
مدیریت مصرف انرژی را یادآور میشود. در این مسیر بیشترین توجه به مدیریت در دوران بهره برداری ساختمان معطوف گردیده است و مفهوم ساختمان انرژی صفر محصول این تفکر بوده است. لیکن توجه به
چرخه عمر ساختمان شامل فاز ساخت، بهره برداری و تخریب، اهمیت مصرف انرژی در هر مرحله را از دیدگاه ملی بهتر مشخص میسازد. عمر کوتاه ساختمان در ایران، همراه با اتلاف انرژی فوق العادهای است و بنابراین تلاش برای ساخت یک
ساختمان صفر انرژی با عمرکوتاه یک تناقض ذاتی را به همراه دارد و ضررهای جبران نشدنی را از نگاه ملی نشان میدهد. از این روی توجه به
چرخه عمر ساختمانها رویکرد جامعتری به مسیله ساختمانهای صفر انرژی خواهد داد.به این سبب، در این مقاله با تشریح مفهوم انرژی نهان در هر مرحله از
چرخه عمر ساختمان شامل فاز تولید و حمل ونقل و ساخت، بهره برداری و تخریب، روشهای مختلف
مدیریت مصرف انرژی در هر یک از مراحل
چرخه عمر ساختمان صفر انرژی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. روش-هایی با انرژی نهان کمتر و بهره وری بالاتر به صورت بدیهی گزینه های مطلوبتری خواهند بود. لیکن تکنیکهای مختلف به کار رفته جهت طراحی ساختمان صفر انرژی، میتواند در مواردی سبب افزایش انرژی در فاز پیش از بهره برداری گردد که این افزایش با مدیریت هزینه های بهره-برداری در دراز مدت جبران خواهد شد. این مسیله این مهم را مشخص میسازد که بحث افزایش طول عمر ساختمانهای صفر انرژی، یک اولویت اساسی از منظر مدیریت انرژی به حساب خواهد آمد.