تحلیل زیبایی شناسانه مدایح و مراثی دیوان آیت الله غروی اصفهانی (کمپانی)

زیبایی شناسی رشتهای نسبتا جدید و در عین حال بسیار کهن است. موضوع زیبایی شناسی قلمرو وسیع زیبایی است وبهترین تعبیری که میتوان برای این علم به کار برد، فلسفه هنر یا به بیان دقیق تر فلسفه هنرهای زیبا است. آیت الله ررویاصفهانی، عارف و فیلسوف قرن 13 است که در این جستار به ابعاد زیبایی شناسانه مداحی و مراثی دیوان ایشان پرداخته ایم.در 2 بخش مجزا، زیبایی شناسی صوری و زیبایی شناسی محتوایی اشعار ایشان را بررسی کرده و نشان داده ایم که ابعادزیبایی در بعد محتوایی دیوان ایشان برجسته تر است. البته محدوده بررسی ما فقط بخش اول دیوان یعنی مدایح و مراثیاست. این پژوهش بر آن است که علت عدم حضور این شاعر در حافظه تاریخی مردم و محدود بودن سطح و تنوع مخاطبانایشان را بررسی کند. جدا از تغییر سلیقه شعری مردم، علت ضعیف بودن بعد برون متنی این دیوان این است کههنجارگریزی های زبانی و ابتکار و نوآوری های خیالی در آن عنصر رالب و کارکرد مسلط نیست. روش پژوهش تحلیل کیفیو از نوع تحلیل مضمونی است.

Keywords:

زیبایی , زیبایی شناسی , آیت الله غروی اصفهانی