ارزیابی روشهای تجربی محاسبه تبخیر در منطقه ملایر

تبخیر به عنوان یکی از فرآیندهای مهم و تاثیر گذار در چرخه آب در مطالعات هواشناسی، هیدرولوژی، سازه های آبی و کشاورزی از اهمیت زیادی برخودار است. در این تحقیق با استفاده از آمار هواشناسی روزانه شهرستان ملایر طی سال های 1390 تا 1394، تبخیر از سطح آزاد با استفاده از هشت معادله تجربی میر، هفنر، شاهتین، ایوانوف، تیچو موروف، پنمن، مارسیانو و روش سازمان عمران خاک آمریکا (USBR) محاسبه شد. مقایسه نتایج هر یک از روش ها با استفاده از پارامترهای خطاسنجی جذر میانگین مربعات خطا (RMSE)، انحراف نتایج (MBE) و حداکثر خطا (ME) صورت گرفت. نتایج نشان داد که روش ایوانوف دارای کمترین خطا و روش USBR و شاهتین دارای بیشترین خطا در برآورد تبخیر منطقه مورد مطالعه می باشند. همچنین با ایجاد رابطه رگرسیونی بین تبخیر برآورد شده از هر روش و تبخیر اندازه گیری شده از تشت مشخص گردید در کلیه روش ها همبستگی خوبی بین تبخیر بر آوردی و تبخیر اندازه گیری شده وجود دارد، لیکن میزان این ارتباط در روش ایوانوف از همه بیشتر بود ( 0 / 884=r). در نهایت با در نظر گرفتن حداقل مقدار آمارههای خطاسنجی و حداکثری ضریب همبستگی، اولویت روش های مختلف بر آورد تبخیر در منطقه به ترتیب ایوانوف، تیچو موروف، میر، پنمن، مارسیانو، هفنر، شاهین و روش سازمان عمران خاک آمریکا می باشد.

Keywords:

تبخیر , روابط تجربی , ایوانوف , تشت تبخیر