بررسی آزمایشگاهی مقاومت فشاری بتن سبک سازه ای با فوق روان کننده بر پایه نفتالین (SN150)

با توجه به روند روزافزون استفاده از بتن سبک در جهان که به علت منافع حاصل از سبک نمودن ساختمان و در نتیجه کاهش بار مرده و نیروی زلزله ی وارد بر سازه ها و هم چنین صرفه جویی در هزینه و فضا و و نیز عملکرد بهتر از نظر عایق بندی حرارتی و در نتیجه صرفه جویی در مصرف انرژی می باشد؛ لزوم تولید بتن سبکی با مقاومت نسبتا بالا و نیز مقرون به صرفه مشخص می گردد. این پروژه تحقیقاتی حاصل نتایج آزمایشگاهی و تیوریک پیرامون نوع خاصی از سنگدانه سبک به نام لیکا و افزودن فوق روان کننده بر پایه نفتالین SN(150) است؛ در این پژوهش بتن سبکدانه از نظر ترکیب طرح اختلاط و مواد افزودنی شیمیایی مورد بررسی قرار گرفته است؛ به این صورت که 4 طرح اختلاط اصلی را از نظر مقدارهای متفاوت آب به سیمان و افزودن درصدهای متفاوت فوق روان کننده به میزان 1/5، 1/65 و 1/8 درصدهای وزنی سیمان مورد آزمایش و بررسی قرار دادیم و نتایج نشان داد که بالاترین مقاومت فشاری نسبت به تمامی نمونه ها و طرح ها مربوط به طرح 1 با فوق روان کننده SN1/8% با مقاومت 23 مگاپاسکال بوده است و در طرح 3 و 4 نسبت به طرح شاهد کاهش مقاومت و در طرح 2 افزایش مقاومت داشته ایم؛ با فوق روان کننده SN1/5% بهترین مقاومت فشاری در طرح 1 با مقاومت 20 مگاپاسکال بوده است و در تمامی طرح ها نسبت به طرح شاهد افزایش مقاومت داشته ایم. با فوق روان کنندهSN1/65% بهترین مقاومت فشاری مربوط به طرح یک و با مقاومت 22/8 مگاپاسکال بوده است و همه ی طرح ها ولی به میزان کمتری افزایش مقاومت داشته اند.

Keywords:

بتن سبک , لیکا , فوق روان کننده , نفتالین , مقاومت فشاری