مدیریت بهینه آب در سیستان

تالابهای هامون که در تاریخ از آنها به نام دریای زره نام برده شده است بزرگترین دریاچه آب شیرین ایران بوده و مهمترین نقش را در تامین آب شرب و کشاورزی و تلطیف هوا و اکولوژی منطقه سیستان دارد و یکی از تالابهای مهم بین المللی محسوب می شود. رودهای مهمی چون هیرمند، فراه و هاروت به همراه چند رود دیگر که از ارتفاعات سرچشمه می گیرند نقش اساسی در تامین آب این تالابها را دارند و درواقع حوزه آبخیز مشترکی را به وجود آورده اند که مدیریت ویژه ای را نیز ایجاد می نماید. میانگین آبدهی سالانه هیرمند حدود 4/6 میلیارد متر مکعب است که بین صفر تا 13/3 میلیارد متر مکعب در نوسان بوده و نشان دهنده تغییرات بسیار شدیدی می باشد همچنین سالانه به طور متوسط 2/8 میلیارد متر مکعب آب از سایر رودهای افغانستان و 0/6 میلیارد متر مکعب نیز از رودهای داخلی ایران به این تالابها وارد می شود. درکل می توان گفت که 6% ازمنابع آب کشور، مربوط به این ناحیه است و مدیریت صحیح آن می تواند بخشی از مشکلات موجوددر دسترسی بیشتر به آب را مرتفع نماید. وجود محدودیتهایی چون شیب بسیار کم اراضی حاشبه تالابها، خطر سیل گیری مناطق مسکونی و زراعی، مشکل تخلیه فاضلابهای شهری و کشاورزی و فرسایش شدید سرپنجه ها در ابتدای رودخانه شیله و خطر انحراف آب هیرمند به گود زره بدون وارد شدن به ایران مجموعه پیچیده ای را برای مدیریت آب این تالابها به وجود می آورد.