اندازه گیری مقادیر بسیار اندک یون آهن (ΙΙΙ) توسط الکترود طلای اصلاح شده با تک لایه های خودآرای دفراسیروکس
Publish place: First International Congress of Chemistry and Nanochemistry from Research to Technology
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 364
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICCNRT01_108
تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1397
Abstract:
دفراسیروکس یک کی لیت کننده قوی آهن( III ) است که با وابستگی اتصال شدید نسبت به یون آهن (III ) در سطح الکترود طلای بس بلورین برای انباشت ΙΙΙواندازه گیری یون آهن (III) از فاز محلول، تثبیت شد. آماده سازی و کاربرد الکترود طلای اصلاح شده با تک لایه خودآرای دفراسیروکس(Au-DFX SAM) برای تعیین مقدار آهن ( III ) در حضور آهن ( II ) با ولتامتری چرخه ای، طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی و ولتامتری موج مربعی توصیف شده است. ولتاموگرام های موج مربعی یک پیک تیز در اطراف پتانسیل +0/235 ولت نشان دادند که برای ساخت منحنی کالیبراسیون استفاده شد. پارامترهای موثر بر این روش بهینه شدند. شرایط بهینه شامل دامنه پتانسیل 40 میلیولت، پله پتانسیل 2 میلیولت و فرکانس 35 هرتز، pH= 3 و زمان پیش تغلیظ برابر 10 دقیقه بود. در این شرایط، دو منحنی کالیبراسیون با دامنه های خطی 60 تا 900 نانومولار و 900 تا 40000 نانومولار آهن (III ) و حد تشخیص 0/5 نانومولار مشاهده گردید. انحراف استاندارد نسبی (RSD) در غلظت 230 نانومولار آهن 2 (ΙΙΙ) درصد و در غلظت 8720 نانومولار آهن ( III ) 1/5 درصد برای 4 بار اندازه گیری (n= 4) در بهترین مشاهده شد. همچنین مزاحمت احتمالی یون های همراه نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که حسگر می تواند برای تعیین مقدار آهن (III ) در حضور یون های مختلف استفاده شود. اعتبار روش و کاربرد این سنسور با تعیین آهنIII ( در یک نمونه دارویی (آمپول ونوفر) بدون مزاحمت بافت نمونه آزمایش شد. داده های تجربی ارایه شده اند و شاخص های حسگر جدید بحث و توصیف می گردد.
Keywords:
دفراسیروکس , تک لایه خودآرا , الکترود طلای بس بلورین , ولتامتری موج مربعی , طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی
Authors
عبدالحمید هاتفی مهرجردی
گروه شیمی، دانشگاه پیام نور، صندوق پستی 19395-4697، تهران، ایران
اباذر عضدی
گروه شیمی و آزمایشگاه تحقیقات علوم و فناوری نانو (NNRL)، دانشگاه پیام نور، سیرجان، ایران