بررسی رابطه برخی مولفه های سبک زندگی سلامت محور با سلامت (مطالعه موردی شهروندان 18 تا 40 سال شهر خوی)

در دو یا سه ده ه گذشته، مفهوم سبک زندگی به طور عام و سبک زندگی سلامتمحور به طور خاص، توجه بسیاری از متفکران اجتماعی، پژوهش گران سلامت و جامعه شناسان پزشکی را به خود جلب کرده است. در یک نگاه دقیق، سبک زندگی سلامت محور بهعنوان پدیدهای چند علتی، چندبعدی و چند دلالتی به الگوهای جمعی رفتار مربوط میشود که به مسایل تهدیدکننده سلامت افراد میپردازد تا از این طریق بتواند تضمین کننده سلامت ایشان باشد. نگاهی دقیق به ادبیات موضوع نشان میدهد که برخی پژوهش گران در پی تبیین الگوهای رفتاری سلامت هستند؛ درحالیکه بعضی دیگر در پی تبیین آن با تعیینکننده هایی چون انتخاب های فردی برآمده اند. این انتخابها در یک خط اجتماعی، سیاسی و فرهنگی صورت نمیگیرد و انواع تعیینکننده هایی چون دخانیات، ورزش، استراحت، تغذیه و غیره بر آن تاثیرگذارند. با اتخاذ رویکردی مشابه و با اتکا به پیشینه جامعه شناسی پزشکی، این مقاله در پی مطالعه پیمایشی سبک زندگی سلامتمحور در میان شهروندان 18 تا 40 سال شهر خوی میباشد.در این تحقیق بر اساس مصاحبه با افراد مهمترین ابعاد سبک زندگی که بیشترین تاثیر را بر سلامت آنان داشته انتخاب شد که عبارت بودند از تغذیه، فعالیت بدنی (ورزش)، مسیولیت سلامتی، کنترل استرس، استراحت و مصرف دخانیات. جامعه آماری شامل کلیه شهروندان 18 تا 40 ساله شهر تبریز بوده شیوه نمونهگیری خوشهای چند مرحله و تعداد نمونه موردنظر با استفاده از فرمول کوکران 385 نفر انتخاب شد. نتایج تحقیق نشان داد که رابطه معناداری بین متغیرهای مستقل و وابسته وجود دارد و تمامی روابط به غیر از متغیر مصرف دخانیات به صورت مستقیم بوده اند، در واقع هر چقدر وضعیت افراد در متغیرهای مستقل بهبود یابد میزان سلامت آنان نیز به همان مراتب افزایش مییابد، نتایج رگرسیون چندگانه بیانگر این میباشد گه چهار متغیر تغذیه، فعالیت بدنی، کنترل استرس و مصرف دخانیات در مجموع 0,67 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین کردهاند، و متغیر کنترل استرس با میزان تاثیر 0,36 بیشترین میزان تاثیر را بر متغیر سلامتی داشته است.

Keywords:

سبک زندگی , سلامت , کنترل استرس , مسیولیت سلامتی , تغذیه