رابطه همخوانی/ناهمخوانی سبک تفکراستاد-دانشجو با ابعاد خلاقیت دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه همخوانی/ ناهمخوانی سبک تفکر استاد- دانشجو با ابعاد خلاقیت دانشجویان است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است.جامعه آماری این پژوهش، کل دانشجویان موسسه آموزش عالی اجتهاد در سال تحصیلی 94-95 بود که از این تعداد، 100 نفر 39) نفر پسر و 61 نفر دختر) با روش نمونهگیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه سبکهای تفکر و پرسشنامه خلاقیت تورنس، پاسخ دادند. اساتید آنها که 6 نفر بودند نیز با پرسشنامه سبکهای تفکر در تدریس، مورد آزمون قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته های پژوهش نشان دادند که به طور کلی، همخوانی سبکهای تفکر قضایی r=- p > 0/ 01) ( 0/34, و محافظه کارانه (p > 0/ 01 , r=- 0/42) با ابتکار ونیز همخوانی همین سبکها با بسط در خلاقیت-r= (p > 0/ 01, 0/32) , روابط معنادار داشتهاند. در بررسی چهار بعد خلاقیت، همخوانی سبک قضایی-(Beta= 0/35) و ناهمخوانی سبک آزاداندیش (Beta=0/37) دارای بیشترین پیش بینی کنندگی بودند. نتیجه نهایی این بود که همخوانی سبکهای تفکر بیشتر از ناهمخوانی با خلاقیت ارتباط داشته است و برای پرورش خلاقیت بهتر است سبکهای تفکر قضایی و آزاداندیش را در اساتید و دانشجویان پرورش داد.

رابطه همخوانی/ناهمخوانی سبک تفکراستاد-دانشجو با ابعاد خلاقیت دانشجویان Keywords:

همخوانی , ناهمخوانی , سبک تفکر استاد دانشجو , خلاقیت , سبک تفکر