بررسی چالشها و راهکارهای آموزش صحیح آموزش زبان عربی در دبیرستان ها

از قرون نخستین اسلامی، آموختن زبان عربی به دو سبب یکی اعتقاد و دیگری استواری آن نسبت به زبان فارسی در میان ایرانیان مسلمان رواجی چشمگیر یافت. اندیشمندان ایرانی مسلمان به همان میزان که در زبان فارسی توانمند بودند، تلاش کردند تا علوم زبان عربی را به نیکی و با مهارت فراگیرند. آنان به واسطهی کتابت آثار خویش یا ترجمهی آثار فارسی به زبان عربی، بر تحکیم و تنظیم علوم این زبان و فرهنگ عربی تاثیری شگرف نهادند. از میان ایشان فرهیختگانی چون ابن مقفع، عبدالحمید کاتب، سیبویه، جرجانی، تفتازانی و... سربرآوردند و درباره ی فهم الفاظ و معانی زبان قرآنهمتی والا مبذول داشتند تا از سستی در کتاب آسمانی و بی توجهی نسبت به الفاظ وحی بکاهند. بیشک بخشی بزرگ ازماندگاری زبان عربی و علوم آن به واسطه ی همین فرهیختگان ایرانی مسلمان بوده است ولی امروزه اهمیت این زبان تا اندازهی قابل ملاحظهای در میان ما ایرانیان مسلمان کم شده و هر روز شاهد کمرنگتر شدن حضور آن در عرصه های گوناگون هستیم. که علت آن میتواند عدم شناخت کافی از علوم زبان عربی و اهمیت ارتباطش با زبان فارسی و نبود شیوهی مناسب فراگیری آن و عدم آگاهی از کاربرد درست این زبان باشد. در این پژوهش که به روش کتابخانه ای انجام شده، تلاش شده است راهکارهایی برای ایجاد علاقه و انگیزه در دانش آموزان نسبت به درس عربی و جلوگیری از افت تحصیلی آنها بیان شود. نتایج پژوهش حاکی از آن است که باید در اولین فرصت کتابهای عربی بهتری را با محتوای جذاب و قواعد صرف و نحو مختصر و مفید تالیف کرد و سپس با فراهم کردن شرایط و امکانات کمک آموزشی از معلمان خواست که با تقویت انگیزه های یادگیری در دانش آموزان و با استفاده از روشهای فعال تدریس، دانش آموزان را به هدف غایی یعنی درک و فهم متون دینی نزدیکتر نمایند.

Keywords:

عربی , دانش آموز , معلم , آموزش , زبان