بررسی ارتباط بین شاخص توده بدنی مادر در ابتدای بارداری با وزن گیری مادر در حین بارداری و وزن نوزاد هنگام تولد بین سال های 1392-1396 در شهر تربت جام

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 518

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

KCRSMED01_099

تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1397

Abstract:

زمینه و هدف: وزن هنگام تولد، یکی از شاخص های مهم رشد و بقاء نوزادان و همچنین شناخت وضعیت بهداشت مادران در دوران بارداری می باشد. که متاثر از عوامل متعددی از جمله وضعیت تغذیه ای، شرایط اجتماعی و اقتصادی و دموگرافیک مادر، بیماری های جنینی و مادری، فاکتور ژنتیک، مراقبت های نامطلوب دوران بارداری، شاخص توده بدنی و میزان اضافه وزن در طی بارداری باشد مطالعات نشان داده اند که افزایش وزن مادر ارتباط بسیار قوی با میزان انتقال و جذب تغذیه ای مادر و به دنبال آن وزن هنگام تولد دارد. این این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین شاخص توده بدنی مادر در ابتدای بارداری با وزن گیری مادر در حین بارداری و وزن نوزاد هنگام تولد بین سالهای 1392-1396 در شهر تربت جام انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی بوده است که از اطلاعات پرونده 520 مادر باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر تربت جام بدست آمده است. افراد با نمونه گیری تصادفی ساده به روش منظم و از تمام مراکز بهداشتی درمانی شهری، انتخاب شدند. داده های به کمک نرم افزار SPSS آنالیز گردید. یافته ها: میانگین BMI قبل از بارداری kg/m 2 37/4 ± 09/24 بود. میانگین وزن گیری بارداری مادران 13/4 ±98/10 کیلوگرم بود. میانگین وزن هنگام تولد نوزادان 41/0 ± 24/3 کیلوگرم بود. مقایسه وزن هنگام تولد نوزادان برحسب وضعیت وزن گیری مادران در طول بارداری تفاوت معنی داری مشاهده شد (02/0P=). همچنین نتایج مدل خطی تعمیم یافته نشان داد که وزن گیری مادران نخست زا، بیشتر از وزن گیری مادران چندزا است. و شاخص توده بدنی مادر در ابتدای بارداری در پیشگویی وزن گیری مادران نقش دارد؛ به طوری که با کاهش شاخص توده بدنی مادر قبل از بارداری، وزن گیری مادران افزایش می یابد بطوریکه مادران لاغر در ابتدای بارداری بیشترین افزایش وزن را داشته اند. در مدل نهایی آنالیز رگرسیون خطی متغیرهای رتبه بارداری و شاخص توده بدنی در ابتدای بارداری در پیشگویی وزن گیری مادران در دوران بارداری موثر بودند که BMI طبیعی بیشترین تاثیر را بر روی وزن گیری مادران داشت(05/0> p). نتیجه گیری: از آنجا که وزن گیری مادران متاثر از عوامل متعددی همچون سلامت عمومی و روانی مادر و همچنین مرتبه بارداری قرار گیرد، می توان با شناسایی این عوامل، به وزن گیری مطلوب در مادران و در نهایت وزن مناسب در نوزادان رسید.

Authors

شب بو بنکدار احمدی

کارشناس ارشد تغذیه، دانشکده علوم پزشکی تربت جام، تربت جام، ایران.

ملیحه عبدالهی

عضو هیات علمی، کارشناسی ارشد اپیدمیولوژی، دانشکده علوم پزشکی تربت جام، تربت جام، ایران.

زینب هوشیار

عضو هیات علمی، کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده علوم پزشکی تربت جام، تربت جام، ایران.

رویا جامی

دانشجوی کارشناسی بهداشت عمومی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده علوم پزشکی تربت جام، تربت جام، ایران.