بررسی الگوهای لکنت در دانش آموزان دو زبانه ی ترکی - فارسی شهر تبریز

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین الگوهای لکنت در دانش آموزان دو زبانه ترکی - فارسی شهر تبریز انجام شد.روش: تحقین حاضر توصیفی از نوع مقطعی- تحلیلی بود. جامعه پژوهش حاضر دانش آموزان دو زبانه ترکی- فارسی با تشخیص اختلال لکنت بودند که بدین منظور از 40 نفر مراجعه کننده بر اساس جدول مورگان تعداد 36 نفر از دانش آموزانی که به مرکز هلال احمر شهرستان تبریز مراجعه کرده بودند و شرایط ورود به مطالعه را داشتند با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیده و مورد مطالعه قرار گرفتند. از دو نمونه گفتار پیوسته از طرین توصیف تصاویر زیرآزمون های گفتار روایتی مربوط به آزمون های استاندارد آفازی دو زبانه (نیلی پور، 1390) و آسیب ویژه زبانی (نیلی پور، 1385) استفاده شد. گفتار روایتی دانش آموزان ضبط شد و نمونه های گفتاری بدست آمده به شیوهسیستم آوانگاری بین المللی آوانگاری شد. جهت بدست آوردن الگوی ناروانی از مقیاس تجزیه و تحلیل زنده از روانی گفتار که امکان ثبت اطلاعات مربوط به بسامد لکنت و الگوی ناروانی ها را دارد اسفاده کردیم. جهت بدست آوردن شدت لکنت از ابزار شدت لکنت (SSI) نسخه چهارم که شامل ارزیابی سه بخش روانی، دیر وحرکات وابسته می باشد، استفاده کردیم و جهت بررسی طول گفته و تنوع واژگان از گفتار آوانگاری شده استفاده کردیم. جهت تحلیل داده های بدست آمده از آزمون تی وابسته و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید.یافته ها: نتایج نشان داد شدت لکنت در دانش آموزان دو زبانه ترکی- فارسی متفاوت است. الگوی علایم ناروانی در دانش آموزن دو زبانه ترکی- فارسی متفاوت است. همچنین بر اساس نتایج بین نوع زبان (زبان اول و دوم)، افزایش طول گفته، تنوع کلمات با شدت لکنت رابطه وجود دارد. نتیجه گیری: از نتایج بدست آمده می توان در درمان لکنت در افراد دوزبانه استفاده کرد. نتایج بدست آمده می تواند در سیاست گذاری و تعیین اهداف آموز و پرورش راهگشا باشد. همچنین در مراکز مربوط به روانشناسی زبان می توان از نتایج بدست آمده بهره جست.

Keywords:

الگوهای لکنت , دو زبانگی , شدت لکنت