نگاهی به الگوی جابه جایی تاکسی ها در شهر اصفهان

مطالعات گوناگون، رفتارهای آماری متفاوتی برای الگوی جابهجایی انسانها در شهرهای جهان ارایه کردهاند. مقاله حاضر به تحلیل آماری مسافت سفر تاکسیها در شهر اصفهان میپردازد. داده های این پژوهش از سامانه خودکار ثبت مکان تاکسیها به دست آمده است و در مجموع اطلاعات زمان- مکانی حدود پنجاه و سه هزار سفر مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان میدهند که تابع لوگنرمال بهتر از توابع نمایی و توانی، توزیع آماری مسافت سفرها را برازش میدهد. همچنین وجود طبقات مختلف معابر شهری ( بزرگراه، خیابانهای دو و چندخطه) نتوانسته است به تنهایی الگوی سرعت سفرها را توجیه کند. میانگین مسافت سفرها برای اصفهان در روزهای کاری حدود پنج کیلومتر و در روزهای تعطیل حدود هفت کیلومتر میباشد. همچنین توزیع مسافت سفرها در روزهای تعطیل، چولگی و کشیدگی بیشتری نسبت به روزهای عادی نشان میدهد. در نتیجه مسافت سفرهای تاکسی روزهای تعطیل ناهمسانی بیشتری نسبت به روزهای عادی دارند. مقایسه رفتار سفرها در پرترددترین ساعت روزهای کاری (ساعات اوج) با کل نشان میدهد که میانگین مسافت سفر در ساعات اوج دارای میانگین، انحراف معیار، چولگی، و کشیدگی کمتری نسبت به کل روز است. متوسط سرعت تاکسیهای شهر اصفهان در روزهای کاری برابر 30 کیلومتر بر ساعت و در روزهای تعطیل برابر 50 کیلومتر بر ساعت بوده است.

Keywords:

الگوی جابه جایی , شبکه معابر شهری , سفر , طبقه بندی معابر , برازش