تاثیر مولفه های ارتباطات سیاسی اقتصادی نخبگان و وسایل ارتباطات جمعی بر سلامت سیاسی کشور

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر مولفه های ارتباطات سیاسی و اقتصادی نخبگان و وسایل ارتباطات جمعی در تقویت افکار عمومی و سلامت سیاسی کشور در تهران با هدف شناخت روابط جامعه پذیری سیاسی، ایجاد وفاق ملی و گفتگو میان مردم، روشنفکران و حکومت اثرگذاری برنامه ها و افکار خود، جلب افکار عمومی مردم و همچنین افزایش سطح تعاملات و تبادلات میان افراد با ارتباطات سیاسی و اقتصادی نخبگان وسایل ارتباطات جمعی می پردازد. روش پژوهش برمبنای توصیفی پیمایشی به تحلیل همبستگی می پردازد. جامعه آماری پژوهش شامل اساتید و دانشجویان دانشکده های علوم سیاسی دانشگاه تهران شهید بهشتی و دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات و تهران مرکز می باشد که حجم نمونه 200 نفر به شیوه فرمول کوکران به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و پرسشنامه مربوط تکمیل گردد. ابزار پژوهش بر مبنای پرسشنامه پژوهشگر ساخته بوده و پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ در دامنه ای از 78 تا 86 درصد بدست آمده است تحلیل داده ها توجه به ماهیت مقیاس اندازه گیری از آزمون های رگرسیون و ضریب همبستگی استفاده شده است یافته ها نشان می دهد که جامعه پذیری سیاسی ایجاد وفاق ملی و گفتگو میان مردم روشنفکران و حکومت اثرگذاری برنامه ها و افکار خود، جلب افکار عمومی مرم، افزایش سطح تعاملات و تبادلات میان افراد با ارتباطات سیاسی و اقتصادی نخبگان با وسایل ارتباطات جمعی در دانشکده های علوم سیاسی دانشگاه های مورد مطالعه رابطه معنی داری وجود دارد. یعنی با افزایش هریک از مولفه های ارتباطات سیاسی و اقتصادی نخبگان و وسایل ارتباطات جمعی P<0/05 تقویت افکار عمومی و سلامت سیاسی کشور نیز افزایش می یابد.

Keywords:

مولفه های ارتباطات سیاسی اقتصادی , نخبگان , وسایل ارتباطات جمعی