پژوهش هایP 53 و درمان سرطان

از زمان کشفP53 در سال 1979 به عنوان یک آنتی ژن توموری تا به امروز که جایگاه آن در قالب یک ژن سرکوبگر توموری مهم تثبیت شده است بیش از شصت و چهار هزار مقاله و گزارش پژوهشی با نام این پروتیین، در PubMed منتشر شده است. هرچند نتایج این پژوهش ها به روشن شدن ساختار، عملکرد و تنظیم P53 کمک کردهاند با این حال باعث به وجود آمدن ابهام ها و پرسش های بیشتری پیرامون این پروتیین شدهاند. شناسایی ایزوفرم های مختلفP53 کشف یک آنتی سنس طبیعی WraP53 و نقش های مهم این ژن در فرآیند هایی چون طول عمر،پیری و سوخت و ساز موجب شدهاند که P53 همچنان مولکولی جذاب برای تحقیق و بررسی باقی بماند. انتقال نسخه سالمP53 به سلول های سرطانی دارای نقص درP53و معرفی مولکول های کوچکی که پروتیینP53جهش یافته را فعال میکنند و یا فعالیت تنظیم کننده مهم آن یعنی پروتیینMDM2 را مهار میکنند از جمله روش های درمانی سرطان هستند که بر مبنایP53 توسعه یافته اند. در مقاله ی حاضر تلاش شده است به مرور کلی تاریخچه و عملکرد هایP53پرداخته شود و روش های درمانی توسعه یافته بر مبنای خاصیت آنتی توموری آن مورد بحث قرار گیرد

Keywords:

P53-آسیبDNA-پروتیین های سرکوبگر تومور , نیوپلاسم