تاریخ چند هزار ساله
معماری ایران در چهارچوب اصول و قواعدی شکل گرفته است که میتوان گفت وابسته به سبک هردوره ایی (نیاز جامعه) واقلیم منطقه متفاوت است. ایرانسرزمینی ست که ارمغان های متعددی به جهان
معماری عرضه داشته که متاسفانه نمیدانیم چه هستند،اما به روشنی در جریان واردات عناصر گاها تهاجمی از
معماری جهان به
ایران هستیم،با این حال در بناسازی های قبل از
معاصر هرگز شاهد بیهوده سازی نبوده ایم و با ریز بینی از عهده تمامی عوامل اعم از شرع و نیازهای اجتماعی و حتی فنی که باعث شدهدر نامناسب ترین شرایط اقلیمی بهترین محیط اسایش را فراهم اورده باشند، با جنبش مدرنیته که همچنان در حال پیش روی می باشد هیچ گاه زیر ساخت ها و فلسفه مدرنیست و علل پدید امدن و نقض هر سبک را به درستی نیاموخته ایم، اما در حال اجرایشان می باشیم که باعث کم رنگ شدن ماهیت
معماری اصیل ایرانی شده است.در این پژوهش سعیشده ابتدا به تحلیل
معماری معاصر و نمونه موردی شاخص مربوط به هر دوره و همچنان در پایان به نقد سبک های وارداتی و ارایه راهکار های اجرایی برای بحران
اصالت درمعماری معاصربپردازیم.