از مشاهده تا مشارکت: مسیر گردشگری مدرن تا پست مدرن

در مطالعات جامعه شناختی پیرامون گردشگری مدرن، تاکید روی مشاهده است، درحالی که در خصوص گردشگری پست مدرن آنچه به دقت بررسی می شود، نحوی مشارکت گردشگران با جامعه میزبان است. نتیجه این است که در بررسی های گردشگری مدرن محیط دست کاری می شود و با تکیه بر مشاهدات مطالعه و بررسی صورت می گیرد. همچنین تحقیقات دراین باره بر تمایز ابژه و سوژه استوار است. اما جامعه شناسان پست مدرن متاثر از فلسفه پدیدارشناسی بر اصل مشارکت تمرکز می کنند و نتایج تحقیق ایشان برگرفته از وحدت محقق و ابژه(کنشگر) است. در این مقاله کوشش بر آن است ویژگی های گردشگری مدرن و تمایز آن با گردشگری پست مدرن از منظر جامعه شناختی بیان کند. در این راستا مدعای نویسنده این است که بررسی مولفه اصالت به مثابه وجه اساسی در گذار از گردشگری مدرن به پسامدرن به شمار می رود

Keywords:

گردشگری پست مدرن , گردشگری مدرن , مشاهده , مشارکت , اصالت