بررسی روش های تامین مالی دولت ها در کشورهای مختلف حاکی از آن است که بدهی جزو اجتناب ناپذیر امور مالی دولت است و با توجه به شرایط و ساختار اقتصادی کشورها و ترکیب ابزارهای بدهی می تواند پیامدهای اقتصادی متفاوتی به همراه داشته باشد و به بیانی دیگر بدهی مثل تیغ دو لبه ای است که در صورت وجود پایداری به عنوان محرک اقتصادی عمل می کند ولی در صورت تداوم بدهی و رشد فزاینده آن با ایجاد نا اطمینانی و محدودیت دسترسی بخش خصوصی به منابع مالی و کاهش پس انداز، به عنوان مانعی بر
رشد اقتصادی محسوب می شود. هدف اصلی این پژوهش بررسی تدثیر بدهی دولت بر
رشد اقتصادی و تورم کشورهای در حال توسعه (ده کشور عضو اوپک: ایران، کویت، اکوادور، امارات متحده عربی، ونزویلا، قطر، نیجریه، الجزایر، آنگولا) می باشد بدین منظور با استفاده از داده های سالانه کشورها طی دوره زمانی 2016-2006 با روش رگرسیون داده های ترکیبی به بررسی اهداف تحقیق پرداخته شد. نتایج حاصل از بررسی فرضیه ها نشان می دهد
بدهی های دولت در کشورهای در حال توسعه اثر منفی و معنادار بر
رشد اقتصادی دارد همچنین
بدهی های دولت اثر مثبت و معناداری بر
رشد اقتصادی را نشان می دهد و فرضیه های تحقیق تایید می شوند.