شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر بهره وری شرکت های حمل و نقل جاده ای با استفاده از رویکرد ترکیبی مبتنی بر AHP و FTOPSIS

امروزه با افزایش رقابت و بروز مشکلات مالی، شرکت ها به دنبال ارتقای بهره وری و صرفه جویی در منابع خود هستند. کاهش هزینه های اضافی جابجایی مسافر، از جمله راهکارهایی می باشد که تحقق این امر را امکان پذیر می سازد. بهره وری و ارتقا آن یکی از اهداف عمده هر شرکت می باشد. به ویژه اینکه این هدف در نهادهای خدماتی نقش تعیین کننده دارد، زیرا تنها راه کاهش هزینه ها، بالا بردن سطح بهره وری است. بنابراین عوامل موثر بر بهره وری در شرکت های حمل و نقل جاده ای با استفاده از روش تاپسیس فازی مورد رتبه بندی قرار گرفته تا با ارایه راهکارهایی فضای بهتری برای گزینش راهبردهای مناسب برای افزایش بهره وری شرکت های حمل و نقل فراهم شود. یافته ها نشان داد که تمام عوامل بر رتبه بندی بهره وری شرکت های حمل و نقل مسافر موثر هستند. همچنین در رتبه بندی این عوامل مشخص شد که عامل هزینه های جاری شرکت بالاترین عامل موثر بر بهره وری شرکتهای حمل و نقل مسافر جادهای است. بنابراین شناسایی عوامل موثر بر بهره وری شرکتها و رتبه بندی آنها بسیار حایز اهمیت است. با توجه به نتایج حاصله، روش تاپسیس فازی به عنوان الگویی مناسب در اجرای رتبه بندی عوامل موثر بر بهره وری در شرکت های حمل و نقل جاده ای خواهد بود.

Keywords:

حمل و نقل جاده ای , بهره وری , تحلیل سلسله مراتبی , تاپسیس فازی , رتبه بندی , مازندران