پیش بینی سبک زندگی با استفاده از اوقات فراغت و ابعاد آن (مطالعه موردی: دانشجویان جامعه شناسی ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران)

پژوهش حاضر تحت عنوان پیش بینی سبک زندگی با استفاده از اوقات فراغت و ابعاد آن صورت گرفت. (جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان جامعه شناسی ورزش دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات، تهران جنوب و تهران مرکز) از بهمن 1391 تا مهر ماه 1394 بودند. بررسی میان 300 نفر از دانشجویان با روش نمونه گیری در دسترس انجام شد که در این بین دسترسی به 130 نفر ممکن بود. روش تحقیق حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بوده و روش گردآوری داده ها به شیوه ی پیمایشی میباشد. ابزار مورد استفاده در پژوهش که شامل پرسشنامه اوقات فراغت ارشادی (1390) و پرسشنامه سبک زندگی LSQ لعلی، عابدی و کج باف (1391) بود. با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی، عوامل هر دو پرسشنامه مورد تایید قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از روشهای همبستگی، از آزمون کلوموگروف اسمیرنوف برای بررسی نرمالیته، از آزمونهای تی تک گروهی برای بررسی وضعیت متغیرها، از آزمون رگرسیون چند متغیره برای بررسی رابطه و پیشبینی متغیر وابسته و برازش مدل استفاده شد. نتایج نشان داد اوقات فراغت (با رویکرد ورزشی و میان دانشجویان جامعه شناسی) پیشبین مناسبی برای سبک زندگی خواهد بود و مدل ارتباطی اوقات فراغت سبک زندگی دانشجویان جامعه شناسی ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران برازش لازم داشتند. پیشنهاد میشود مطالعه بیشتری در مورد مولفه اوقات فراغت فرهنگی در ارتباط با اوقات فراغت صورت گیرد و همچنین از آنجایی که اوقات فراغت به عنوان پیش بین مناسبی از سبک زندگی و جزء جدایی ناپذیر زندگی افراد شناسایی شد، لازم است سیاستگذاران و برنامهریزان نسبت به سیاستگذاری درباره فراغت با رویکرد ورزشی، در راستای هدفها و آرمانهای جامعه و خواسته های بهینه و ورزشی مردم، اقدامات لازم را انجام دهند.

Keywords:

اوقات فراغت , سبک زندگی , دانشجویان , جامعه شناسی ورزش , دانشگاه آزاد , تهران