ساخت و بهینه سازی هیدروژل آلژینات/پلی وینیل الکل حاوی نانوذرات کیتوسان حامل داروی رزوواستاتین جهت کاربرد در دارورسانی هدفمند

در این پژوهش، ترکیب بهینه ای از هیدروژل سدیم آلژینات (SA) و پلی وینیل الکل (PVA) حاوی نانو ذرات کیتوسان (CS) حامل داروی رزوواستاتین به عنوان سامانه ی دارورسانی هدفمند برای ترمیم ضایعات پوستی ناشی از سوختی طراحی گردید. به همین منظور، ابتدا نانوذرات CS به روش یونیک ژلیشن سنتز شد. سپس مقادیر مختلفی از SA و PVA با نسبت های وزنی 1:0، 9:1، 7:3، 1:1، 3:7، 1:9 و 0:1 با یکدیگر مخلوط و هیدروژل به روش ریخته گری محلولی تهیه گردید. در ادامه، 3 درصد وزنی از نانوذرات CS با سطح اصلاح شده و حاوی داروی رزوواستاتین به هیدروژل با نسبت بهینه از SA و PVA اضافه شد. نتایج آزمونهای مکانیکی، شاخص تورم و محتوای ژل نشان داد که در نسبت SA:PVA برابر با 7:3، خواص بهینهی هیدروژل قابل دستیابی است. همچنین اندازه متوسط نانوذرات CS توسط آزمون پراکندگی نور دینامیکی (DLS) در حدود 90 نانومتر تعیین گردید. وجود اجزا تشکیل دهندهی هیدروژل حاوی نانوذرات CS توسط آزمون طیف سنجی تبدیل فوریه ی مادون قرمز (FTIR) تایید شد. در نهایت، راندمان بارگذاری دارو با استفاده از روش اسپکتروفتومتری در حدود 60 درصد بدست آمد. نتایج رهایش داروی رزوواستاتین نشان داد که تمام داروی بارگذاری شده طی 24 ساعت آزاد خواهد شد. همچنین نتایج آزمون سمیت نشان دهنده عدم سمیت سامانه هیدروژل SA/PVA حاوی نانوذرات CS حامل دارو بود. بنابراین، سامانه طراحی شده میتواند جهت ترمیم ضایعات پوستی خصوصا ضایعات ناشی از سوختگی به صورت پچ موضعی مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

هیدروژل , نانوذرات کیتوسان , پلی وینیل الکل , سدیم آلژینات , دارورسانی , رزوواستاتین