بررسی رابطه بین صفات شخصیت، انگیزش تحصیلی و سبک های یادگیری دانشجویان دانشگاه فرهنگیان کرمان

این پژوهش به منظور بررسی رابطه بین صفات شخصیت، انگیزش تحصیلی و سبک های یادگیری دانشجویان دانشگاه فرهنگیان کرمان انجام شد. جامعه آماری این تحقیق کلیه دانشجویان دانشگاه دانشگاه فرهنگیان کرمان در سال تحصیلی 1395-94 بود. حجم نمونه موردبررسی بر اساس جدول مورگان 346 نفر بود که به صورت نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار تحقیق مشتمل بر سه پرسشنامه سنجش صفات پنجگانه شخصیتی NEO پرسشنامه انگیزه پیشرفت T.M.A هرمنس و پرسشنامه سبک یادگیری کلب بود. تجزیه وتحلیل داده ها نیز از طریق رگرسیون چندگانه انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد از بین صفات شخصیت، صفت شخصیتی گشودگی، پیش بینی کننده منفی و معنادار سبک یادگیری واگرا و صفت شخصیتی سازگاری، پیش بینی کننده منفی و معنادار سبک یادگیری جذب کننده بود. در راستای رابطه صفات شخصیت و انگیزش تحصیلی نتایج نشان داد صفت شخصیتی روان رنجوخویی پیش بینی کننده معنادار بی انگیزشی و صفت شخصیتی برون گرایی پیش بینی کننده مثبت و معنادار انگیزش درونی و انگیزش بیرونی بود همچنین نتایج نشان داد رابطه معناداری بین انگیزش تحصیلی و سبک های یادگیری دانشجویان وجود دارد بنابراین نتیجه گرفته شد که جهت بهبود سبک های یادگیری دانشجویان میتوان به تقویت صفات شخصیت و انگیزش تحصیلی پرداخت.

Keywords:

صفات شخصیت , انگیزش تحصیلی , سبک های یادگیری , گشودگی , روان رنجوخویی