حضور متمادی و بلند مدت مسیحیان در کشور ایران از یک طرف، و نگاه محترمانه دین اسلام به مسیحیت و پیروان آن دین از طرف دیگر، باعث آشنایی فراوان شاعران ایرانی با اندیشه ها، اعنقادات دینی و آداب و رسوم مسیحیان شد و به همین دلیل می توان مایه های فراوانی از این دین را در
شعر فارسی جستوجو کرد. با شروع تاریخ
شعر فارسی و از همان نخستین دوره، شاهد ورود و حضور عناصر مذهبی متعلق به مسیحیت در این ادبیات هستیم که با گذشت زمان تحولاتی در نوع نگاه شاعران ایرانی به مسیحیت دیده میشود. یکی از چهره های محبوب
معشوق در شعر کلاسیک فارسی ، چهره معشوقی است که بر دین مسیحیت (ترسایی) است. این
معشوق در شعر کلاسیک فارسی بیشتر با عنوان هایی همچون دلبر
ترسا یا بت
ترسا شناخته شده است. هدف ما از این پژوهش بررسی سیر شکل گیری و تحول این
معشوق در
شعر فارسی در دوره های گوناگون است